یاد بانو عالمتاج کلانتری گرامی باد

ما امضا کنندگان مراتب تسلیت خود را به میهن قریشی – جزنی عزیز و فرزندانش بابک و مازیار گرامی و دیگر بازماندگان بانو کلانتری و خانواده ی فداییان ابراز کرده و یاد عزیزشان را گرامی می داریم. ….

یاد بانو عالمتاج کلانتری گرامی باد

متاسفانه اطلاع پیدا کردیم که بانو عالمتاج کلانتری (جزنی) مادر زنده یاد بیژن جزنی و خواهر زنده یادان منوچهرو مشعوف ( سعید) کلانتری روز شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۰ در تهران در گذشت. مادر در طول زندگی طولانیش(۱۳۰۰–۱۳۹۰) زندگی پرفراز و نشیبی را از سر گذراند. پس از فرار همسرش به شوروی سابق با فرزندانش به منزل پدری برگشت وپس از چندی با پیروی  و تحت تاثیر جوّ غالب خانواده اش که همگی از فعالین حزب توده بودند به تشکیلات زنان حزب پیوست وبا جدیت و پشتکار به انجام وظایف تشکیلاتی از پخش روزنامه ، شرکت در گردهمایی ها ، جمع اوری امضا از مردم برای حق شرکت زنان در انتخابات، اموزش وتشویق زنان در حوزه سواداموزی و بهداشت تا کمک به تشکیل تعاونی تولید و همچنین ترغیب انان به تشکل های صنفی سیاسی خود مانند اتحادیه زنان زحمتکش(مادرمسول بخش زنان شرق تهران و کارخانه چیت سازی بود) و همکاری در شورای مادران و هواداران صلح وحمایت از کودکان از جمله فعالیت های تمام نشدنی او بود.

بعد از کودتای ۲۸ مرداد و یورش به سازمان ها ، سازمان زنان و کمیته های وابسته به ان هم زیر  ضرب رفت مادر شرایط سخت مخفی شدن بی پولی و خانه بدوشی را تجربه کرد و سعی کرد ارتباطش را با بقایای سازمان زنان ادامه دهد. در سال ۱۳۳۳ دستگیر شد و چون اسم مستعار داده بود از ملاقات و دریافت لباس و امکانات از خانواده محروم بود با تهیه شناسنامه جعلی بعد از ۶ ماه ازاد شد. مادر همواره در طول زندانی شدن های متعدد بیژن که از شانزده سالگی اغاز شد برای خبر گرفتن  از سلامتی ،دیدار و رساندن اندک وسایل ممکن با سفاکان رژیم پهلوی دست و پنجه نرم می کرد و در تلاش بود.

در ۲ سال اخر زندانی بودن بیژن ، ساواک بیرحمانه مادر رااز دیدار با بیژن محروم کرد زیرا که  در خارج از ایران برای حقوق حقه پسرش به سازمانهای حقوق بشری مراجعه و دادخواهی کرده  بود، بعد از کشتن بیژن و مشعوف و همرزمانشان و ادعای در حین فرار کشته شدنشان مادر در افشای  جنایت واقع شده ازپا ننشست.  در ایران با مراجعه به مقامات دادستانی ارتش و ساواک جنایتکار و دروغ گو ناامید نشد و ترس  بخود راه نداد و در خارج ایران در افشای حرکات ددمنشانه رژیم از پا ننشست.

در سال ۱۳۶۰ مادر دستگیر شد و در ان فضای دهشت بار ۱۰ ماه در ۲۰۹ و بند ۲۴۰ اوین زندانی  شد و زمانیکه بازجوی جلاد شعبه ۶ حامد تهدیدش کرد  تا مجبورش کند به مصاحبه تلویزیونی با  خونسردی گفت نه پسرم را توانستند به مصاحبه وادار کنند ونه تو می توانی من را به اینکار وادار کنی هر کار می خواهی بکن! سرانجام بعد از یک حمله قلبی سخت مادر را پشت زندان اوین رها  کردند!

یادش را گرامی میداریم به پاس اینکه زنی بود که نخواست در حصار خانه وزندگی سنتی اکثر زنان هم عصرش اسیر بماند وتلاش کرد در صف زنان مبارز برای رسیدن به حفوق مساوی پایدار بماند و راه را برای زنان مبارز نسلهای بعد هموار تر و راه وارتر نماید مادر و هم رزمانشان راه گشای ایندگان بودند.

ما امضا کنندگان مراتب تسلیت خود را به میهن قریشی – جزنی عزیز و فرزندانش بابک و مازیار گرامی و دیگر بازماندگان بانو کلانتری و خانواده ی فداییان ابراز کرده و یاد عزیزشان را گرامی می داریم.

آینده آزاد -  رضا اغنمی – علی افشاری –  بیژن اقدسی – شاهین انزلی – محمد برزنجه – شهلا بهاردوست – سهراب بهداد –  نیره توحیدی – محمد توکلی طرقی – شیرین تولائی – حمید حمیدی-  اسماعیل ختائی – مهرداد درویش پور- فاطمه رضایی – سعید رهنما – فرود سیاوش پور -  سوسن شهبازی – کاظم علمداری – ویدا فرهودی – پروین قاسمی – مهرانگیز کار -  کاظم کردوانی – حجت کسرائیان -  ایرج مصداقی – سیروس ملکوتی – انور میر ستاری –  مسعود نقره کار – دواوود نوائییان -  شیوا نوجو- پرتو نوری علا – علی مختاری – فریبا مرزبان – پروین ملک
وب سایت گزیده

متاسفانه بخش دیدگاه‌های این مطلب بسته است.