ماندن یا نماندن؛ مسئله دانشجویان ایرانی در مالزی

گرچه مالزی از جشنی به جشنی دیگر می رود و بعد از کریسمس، جشن سال نوی چینی ها، کوالالامپور را نیمه تعطیل وغرق نورافشانی کرده، اما ایرانیان مقیم مالزی که کلونی ۲۰۰ هزار نفره ای را تشکیل می دهند، دل نگرانتر از آن هستند که شادمانی کنند. رینگیت هفتصد تومانی چندان دل و دماغی برای آنها نگذاشته است……

 

محمد رهبر / بی بی سی:

گرچه مالزی از جشنی به جشنی دیگر می رود و بعد از کریسمس، جشن سال نوی چینی ها، کوالالامپور را نیمه تعطیل وغرق نورافشانی کرده، اما ایرانیان مقیم مالزی که کلونی ۲۰۰ هزار نفره ای را تشکیل می دهند، دل نگرانتر از آن هستند که شادمانی کنند. رینگیت هفتصد تومانی چندان دل و دماغی برای آنها نگذاشته است.

در سالهای گذشته کشور مالزی برای ایرانی ها جای ارزانی به حساب می آمد و آنها می توانستند بی تشریفات مهاجرت، به این منطقه استوایی بیایند. گذشته از خانواده های متوسط ایرانی که برخی با پشتوانه درآمد در ایران و احیانا اجاره دادن خانه ای در وطن و یا به راه انداختن تجارتی خدماتی در دایره ایرانیان مقیم مالزی، روزگار می گذراندند، دانشجویان ایرانی هم راهی شده بودند تا در کشوری خارجی به دانشگاه بروند با هزینه ای که کم و بیش با شهریه دانشگاه آزاد برابری می کرد.

آمار دقیقی از تعداد دانشجویان ایرانی در دست نیست، ولی گفته می شود ۱۷ هزار دانشجوی ایرانی در مالزی مشغول به تحصیل هستند، البته بیشتر در موسسات خصوصی و نه دانشگاههای دولتی مالزی.

از آنجا که دانشگاههای دولتی مالزی، برای اتباع خارجی تنها ۲۵ درصد سهمیه در نظر گرفته اند، بیشتر دانشجویان ایرانی در مقطع لیسانس، راهی دانشگاههای خصوصی شدند که شهریه بالاتری دارد. به طور متوسط هزینه سالانه یک دانشجوی ایرانی در کالج خصوصی، ۱۸ هزار رینگیت_واحد پولی مالزی_ برآورد می شود. اگر در نظر بگیریم که هر رینگیت مالزی معادل تقریبی ۳ دلار آمریکاست، هزینه ۴۵۰۰ دلار سالانه برای یک خانواده متوسط ایرانی، مقرون به صرفه بود.

وزارت علوم ایران در آغاز سال تحصیلی جدید با اقدامی که به زعم بسیاری تلاش برای محدود کردن اعزام دانشجو به مالزی به شمار می رفت، از ۲۸ دانشگاه که پیشتر مورد تایید بودند، تنها ۵ دانشگاه را تایید کرد. پنج دانشگاهی که در فهرست دانشگاههای دولتی مالزی قرار داشتند و بنا بر ضوابط، دانشجویان ایرانی نمی توانستند چندان امیدی به پذیرفته شدن داشته باشند.

با این حال باز هم تغییر محسوسی در تعداد دانشجویان ایرانی مشاهده نشد. بسیاری از دانشجویان، خیال بازگشت به ایران را نداشتند و یا کار دولتی نمی خواستند تا این مدارک به کارشان بیاید، گو اینکه بعضا دانشگاه های رد صلاحیت شده ازسوی وزارت علوم، مورد تایید کشورهای اروپایی و استرالیا بودند و دانشجویان ایرانی این امید را داشتند که در کشوری دیگر و با همین مدرک، ادامه تحصیل دهند.

“وضعیت نابسامان ارز و این چشم انداز ترس آور که ممکن است باز هم ریال بی ارزش تر شود، بسیاری از دانشجویان ایرانی را به این صرافت انداخته که به ایران بازگردند”
اما به نظر می رسد، بحران اقتصادی ایران و تلاطم بازار ارز، بزرگترین ضربه را به دانشجویان ایرانی زده است. از شش ماه پیش تا کنون، ارزش ریال ایران در برابر رینگیت مالزی هر روز سقوط کرده است. شش ماه پیش هر رینگیت، چهارصد تومان بود، اما حالا و تا زمان نگارش این گزارش ۷۰۵ تومان است.

دانشجویان ایرانی و خانواده هایشان با بودجه بندی متعادل توانسته بودند خرج و دخل یک زندگی دانشجویی را رفع و رجوع کنند. یک دانشجو شش ماه پیش می توانست با دو نفر دیگر خانه ای بگیرد، با هزینه ۱۸۰۰ رینگیت که سهم هر کدام ۶۰۰ رینگیت ماهیانه می شد، یعنی ۲۴۰ هزار تومان. اجاره خانه ای که هنوز قابل تحمل بود.
افزایش روزانه ارزش رینگیت در هفته های اخیر، حساب و کتاب دانشجویان ایرانی را به هم ریخته است. تا چند وقت پیش یک میلیون تومانی که ماهانه و به طور متوسط از سوی خانواده ها فرستاده می شد، هم به کار شهریه دانشگاه و هم مخارج خانه و زندگی می آمد، اما حالا همان یک میلیون تومان، کفاف اجاره خانه و معاش دانشجویان را نمی دهد، چه رسد به هزینه دانشگاه و کتاب.

وضعیت نابسامان ارز و این چشم انداز ترس آور که ممکن است باز هم ریال بی ارزش تر شود، بسیاری از دانشجویان ایرانی را به این صرافت انداخته که به ایران بازگردند. شاید دانشجویان ترم اولی و آنها که هنوز در مرحله فراگیری زبان انگلیسی هستند، با این افق ناامید کننده از اولین نفراتی باشند که به ایران باز می گردند.

اما وضعیت دانشجویان سال آخری که نمی توانند با هزینه های اضافی هر روزه کنار بیایند، بدتر است، اگر بازگردند، در واقع تمام آنچه را تا به حال خرج کرده اند، از دست می دهند.

این روزها کنسولگری ایران با صف و همهمه دانشجویانی روبروست که آمده اند تا جواز خرید دلار دولتی بگیرند و برای خانواده شان بفرستند. اما این هم راه حل خوبی نیست، سفارت ایران برای اسفند و فروردین نوبت حواله می دهد که ممکن است برای ماندن در مالزی دیر شده باشد و یا همین ارز دولتی هم تمام شود.

ارسال دیدگاه