فته گذشته حکم پنج سال زندان بهنام ابراهیم‌زاده، فعال حقوق کودک و کارگری، در شعبهٔ ۳۶ دادگاه تجدید نظر دادگاه انقلاب تهران تایید شد. این حکم در حالی مورد تایید قرار گرفته است که پیش از این حکم بیست سال زندان این فعال کارگری به دلیل اشتباه از سوی شعبه صادر کننده این رای به شعبه ای دیگر ارسال شده بود و انتظار می رفت با توجه به نبود ادله محکم برای محکوم کردن وی این رای شکسته شود.
رحمان ابراهیم زاده پدر بهنام در خصوص این حکم ناعادلانه به جرس می گوید: “متاسفانه پنج سال حکم زندان بهنام در دادگاه تجدید نظر تایید شده است. قبلا او را به اتهام تبلیغ علیه نظام به بیست سال زندان محکوم شده بود که مشخص شد که اشتباه کرده اند بعد دوباره در شعبه ای دیگر بیست سال به پنج سال کاهش داده شد و ما فکر می کردیم با توجه به اینکه پسرم جرمی مرتکب نشده این رای شکسته شود که متاسفانه نشد. این حکم را به من ابلاغ کردند بعد روز یکشنبه که بهنام بطور ناگهانی به ما زنگ زد ما خبر تایید حکم را به او دادیم اما خدا را شکر او ناراحت نشد و گفت مسئله ای نیست این حکم را می کشم و تحمل می کنم. راست می گوید ما به حکم اولیه اعتراض کردیم اما جوابی به ما ندادند و توجهی نکردند پس دیگر فایده ای ندارد.”

گفتنی است، بهنام ابراهیم زاده در ابتدا از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شد اما پرونده او با اتهامات مطرح شده به دادگاه تجدید نظر و پس از آن به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد که هر دو ارگان حکم صادره را “غیر” عادلانه خواندند. اما پرونده باردیگر به شعبۀ ۲۸ دادگاه انقلاب برای محاکمه ارجاع داده شد و این حکم به پنج سال کاهش یافت.

پدر بهنام پیش از تایید این حکم گفته بود: ” حرف من فقط این است بهنام که کاری نکرده او فقط از کودکان و کارگران دفاع کرده و او را به این جرم زندان انداخته اند. به او ظلم کردند، به ما ظلم کردند اما خوب دستمان به جایی بند نیست کاری نمی توانیم انجام دهیم…”

پدر این فعال حقوق کودک و کارگری با تاکید بر روحیه عالی فرزندش بعد از شنیدن تایید حکم می افزاید: “اما من و مادرش در ملاقات روز دوشنبه دیدیم که الحمدالله علی رغم اطلاع از تایید حکمش از نظر روحی خیلی محکم و قوی بود و از نطر جسمی هم خوب بود. برای آزادی مشروط هم گفته اند بهنام باید نامه بنویسد و تقاضای عفو کند که بهنام هم گفته من که کاری نکردم که حالا تقاضای بخشش کنم.”

وی با اشاره به مشکلات زندان ادامه می دهد: “چند هفته هم که زندانیان سیاسی آب گرم نداشتند و خیلی سخت بود اما خوب چاره ای جز تحمل ندارند. خلاصه روزبروز شرایط را سخت تر می کنند مثلا جدیدا که به ملاقات می رویم خیلی سختگیری می کنند زنان و مردان را بازرسی بدنی می کند و قبلا این برخوردها را نمی کردند اما نمی دانیم چرا اینکارها را می کنند. من و مادرش روزهای خیلی سختی را می گذرانیم و برای دیدن بیست و پنج دقیقه روی پسرمان دوازده – سیزده ساعت باید با اتوبوس مسافت تا زندان اوین را طی کنیم بعد از بیست دقیقه دوباره دوازده ساعت این مسیر را برگردیم خودتان فکر کنید با توجه به سن و مشکلات جسمی ما چقدر سخت است!”

رحمان ابراهیم زاده در پایان می گوید: “من هیچ درخواستی ندارم و فقط از خدا سربلندی و موفقیت تمامی زندانیان سیاسی را می طلبم و امیدوارم هر چه زودتر شاهد “آزادی” همه این عزیزان باشیم.”

من هیچ درخواستی ندارم و فقط از خدا سربلندی و موفقیت تمامی زندانیان سیاسی را می طلبم