گزارشى از کنگره PCV: کمونیستهاى ونزوئلا پیشرفت میکنند

مطلب زیر ترجمه گزارشیست از چهاردهمین کنفرانس حزب کمونیست ونزوئلا. پس از مطالعه این گزارش و مقایسه آن با نظرات برخى از دوستان سایت در مورد وابسته و سرسپرده بودن همه حکومتهاى جهان به امپریالیستها٬ براى من سوالات زیر مطرح شد که امیدوارم در مورد آنها پاسخى دریافت نمایم:

چرا حزب کمونیست ونزوئلا با حکومت چاوز در جبهه اى مشترک مبارزه مینماید؟
 و اینکه اگر چاوز سرسپرده امپریالیسم است چرا با کمونیستها همکارى میکند؟

اگرحکومت چاوز سرسپرده است چرا اجازه میدهد که مراسم گشایش کنگره کمونیستها در سراسر کشور از رادیو و تلویزیون پخش بشود. مگر نه اینکه سرسپردگان امپریالیسم از نام کمونیست٬ فقط از نامش٬ لرزه به تنش میفتد

اگر بر این تز صحه بگذاریم که کلیه حکومتهاى جهان سرسپرده اند٬ پس حزب کمونیست ونزوئلا نیز سرسپرده امپریالیسم و نوکران امپریالیسم٬ افرادى مانند چاوز٬ است. دوستان آیا واقعا اینچنین است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

کمونیستهاى ونزوئلا
پیشرفت میکنند گزارشى از کنگره PCV

در آغاز ماه اوت کنگره حزب کمونیست ونزوئلا (PCV) افتتاح شد. یکى از میهمانان حاضر در این کنفرانس Sven Erik Simpsen٬ از جانب حزب کمونیست دانمارک٬ بود. نشریه کارگر گزارش او را از این کنفرانس منتشر مینماید.

“اکنون یکبار دیگر کمونیستهاى ونزوئلا پیشرفت میکنند”. اینست ترجمه مستقیمى از مراسم بازگشایى کنگره که طى بعد از ظهر بارها٬ زماینکه حزب کمونیست ونزوئلا چهادهمین کنگره خود را افتتاح نمود٬ شنیده شد.

Avanza el PCV – otra vez, otra vez!“  “ پیشرفت PCV- دوباره دوباره (ترجمه شده در گوگل از زبان اسپانیایى به فارسى – مترجم) اینچنین نامیده میشود به اسپانیایى٬ و بصورتى منظم توسط حدودا ١۰۰۰ نفرى که در محل حضور دارند فریاد زده میشود٬ امرى که واقعا همه چیز را تحت الشعاع خود قرار میدهد. جمعیت کثیرى در ساختمان بزرگى در وسط پایتخت ونزوئلا٬ کاراکاس گرد هم آمده اند.

ابتدا ۵٢۶ نماینده انتخاب شده از جانب حوزه هاى حزب در سراسر کشور٬ سپس چند صد مهمانى – از جمله بیش از ۶۰ تن از مهمانان بین المللى از جانب تقریبا به همان مقدار کشور٬ بعلاوه دهها تن از رهبران ونزوئلا٬ از جمله پرزیدنت هوگو چاوز٬ که از طریق تلفن همراه که به یک بلند گو وصل بود٬ وارد میشوند.

چاوز در کوبا٬ در آنجا او بدلیل درمان بیمارى سرطان٬ تحت درمان قرار دارد٬ از روى تخت بیمارستان براى نمایندگان کنگره سخنرانى نمود.

اما رهبران سیاسى در محل بیش از اینها هستند: معاون رئیس جمهور٬ سخنگوى پارلمان و وزیر امور خارجه از جمله رهبران بلند پایه اى بودند که میتوان از آنها نام برد.

رادیو و تلویزیون مراسم بازگشایى کنگره را مستقیما پخش میکند. بدنبال آن حدود ٣۰ خبرنگار و عکاس از جانب روزمانه هاى دیگر وار میشوند.

بله٬ این حزب کمونیست ونزوئلاست که کنگره خود را برگزار مینماید. این حزب سه نماینده در پارلمان دارد و از هوگو چاوز بعنوان رئیس جمهور حمایت میکند. این سه نماینده پارلمان اکثریتى را که حزب متعلق به رئیس جمهور Psuv “حزب متحد” در مجمع قانونگذار دارا هستند را تقویت مینمایند.

از طریق یک مکالمه کوتاه تلفنى چاوز در سخنرانى خود٬ به این سوال که متحدان با کمونیستها٬ بجز ایجاد تعادل قدرت در مجمع ملى و تعداد آرا در رابطه با انتخاب مستقیم ریاست جمهورى چه کار مهمترى را انجام میدهند٬ پاسخ گفت:

اتحاد ما بیش از تعداد آرا در یک روز انتخاباتى ارزش دارد٬ اگر چه پیروزى در انتخابات ٢۰١٢ امریست تعیین کننده و مهم. شما همراه ما هستید و به انقلاب بولیوارى ما جهت میدهید.

به اروپا نگاه کنید. در آمریکاى لاتین ما در کنار هم ایستاده ایم و نتیجه به بار میاوریم. سال ٢۰۰۵ ما انقلاب خود را سوسیالیستى نامگذارى نمودیم٬ و در راه تحقق بخـشیدن به آن هستیم.

از صمیم قلب به شما درود میفرستم.

سلام چاوز فضایى سرخ را در کنگره بوجود آورد و هزاران نفر از شرکت کننده گان با فریادهاى:

Avente! Avente!- Avente Commendante به او پاسخ دادند٬ عباراتى که به ترجمه نیاز ندارد.

Oscar Figuera دبیر کل حزب کمونیست ونزوئلاست. در  رابطه با گشایش کنگره او یک سخنرانى جذاب و در مواردى بسیار شدید را ایراد نمود٬ یک سخنرانى که طى آن وزیران بلند پایه حاضر و رهبران سیاسى Psuv ناگزیر بودند به سخنان یک رهبر حزب٬ که معتقد است حزب کمونیست به امرى یارى میرساند٬ که آنها خودشان نه میتوانند و یا میخواهند٬ گوش فرا دهند:

-          Psuv اعضاى بسیارى دارد که از صمیم قلب به سوسیالیسم پاسخ مثبت میدهند٬ اما نمیدانند که آن چیست. اما آن در شرایط امروزى چیست٬ آیا راه دستیابى به سوسیالیسم بیشتر امرى نیست براى مغز و آگاهى تا براى احساسات؟

در اینجا Figuera و حزب کمونیست ونزوئلا یکى از نقشهاى تعیین کننده خود را ایفا مینمایند.

Figuera اعلام نمود٬ ما روزانه نشان میدهیم که در جریان انقلاب بولیوارى وجود حزب کمونیست امریست ضرروى. او از جمله به جنگ جارى در پارلمان و عدم اتحاد میان  Psuv و کمونیستها اشاره نمود.

طرفین مذاکره در پارلمان در مورد یک قانون بازار کار جدید مذاکره میکنند٬ و اکثریت Psuv بر روى ساعات کار کمتر٬ تعطیلات طولانیتر٬ افزایش حداقل دستمزد و شرایط کارى بهتر سرمایه گذارى مینمایند. و کمونیستها با اینها موافقند. اما  Figueraاین قانون را بدلیل اینکه دو اصل مهم را٬ به عبارت دیگر اینکه به کارگران قدرت بیشترى نمیدهد و راه را براى قدم گذارى به مرحله سوسیالیسم هموار نمینماید٬ مورد انتقاد قرار میدهد.

-          پیشنهادات شما میتوانند با قانون اساسى قدیمى ونزوئلا همخوانى داشته و صحیح باشند٬ اما اکنون ما قانون اساسى جدیدى را به تصویب رسانده ایم٬ امرى که سوسیالیسم را در دستور کار روزانه قرار میدهد. به همین دلیل تصویب یک قانون کار جدید اهمیت دارد٬ قانونى که از طریق شوراى کارگران به کارگران قدرت بیشترى اهدا مینماید. قانونى که نه فقط باید در مورد بخشهاى دولتى بلکه در مورد بخشهاى خصوصى نیز اعتبار داشته باشد.

این سخنان مستقیما به Fernando Soto Rojo٬ که در کنار صندلى خطابه نشسته است اشاره دارد. Rojo که در ضمن به معناى “سرخ” است. Fernando – ى سرخ ریاست مجمع ملى را بعهده دارد و و به همراه هوگو چاوز از اعضاى رهبرى حزب سوسیالیسها Psuv میباشد.

او از منطق روشن Figuera تحت فشار قرار گرفته است به نظر نمیرسد که آنجا٬ در زمین کمونیستها٬ جایى که Figuera هوادارن بسیارى دارد٬ مایل به مذاکره باشد.

شوراى کارگرى یکى از مهمترین درخواستهاى کمونیستهاست. PCV آن را در هر محلى که امکان آن وجود داشته باشدایجاد مینمایند. در حال حاضر این شورا داراى قدرتى رسمى و قابلیتى فرمومله شده نیست. اما آنها میتوانند بدست بیاورند.

تقریبا براى کمتر از دو سال پیش٬ کمونیستها تصمیم به سازمان دادن شوراهاى کارگرى گرفتند. این متمم سیاسى حزب بر چاوز و ابتکار عمل Psuv بود که شوراهاى کمونى را در سطح مردمى ایجاد نمایند.

کمونیستها خود را حزب کارگران اعلام نمودند٬ و بر روى این مسئله حساب باز کرده اند که این طبقه کارگر است که میتواند و میاید که به انقلاب ماهیت و جهتى سوسیالیستى بدهد. به همین دلیل طبقه کارگر باید سازمان داده شده و داراى قدرت باشد.

Figuera در سخنرانى خود گفت: یک قانون جدید کارگرى یک ابتکار اجتماعى نیست. این یک ابتکار سیاسیست٬ که باید جایگاه طبقه کارگر و کلیه انسانهایى را که کار میکنند تقویت نماید. از این طریق این قانون میتواند قدمى بسوى انقلاب و سوسیالیسم بردارد.

حزب کمونیست ونزوئلا دقیقا ٨۰ سال دارد. و در سال ١٩٣١ تاسیس شد. اما ابتدا در سال ١٩۴۶ بود که سه حزب کمونیستى با یکدیگر ادغام شدند و PCV را که اکنون چهاردهمین کنگره خود را برگزار مینماید بنیان نهادند. حدود ۵۰ عضو جدید از جانب سازمان جوانان حزب آنجا هستند و فضاى کنگره را با نوشته ها و شعارهاى مختلف و ریتمیک الهام گرفته شده از ترانه هاى جنبش زینت میدهند.

پس از مراسم خوش آمد گویى سرود بین الملل خوانده میشود٬ زیباست٬ اما ایستادن در میان ۶۰ نفر مهمان از میان کشورهاى مختلف٬ که تقریبا همه با هم میخوانند اما هر یک به زبان کشور خودشان یک تجربه تقریبا تعجب آور است. اما سرود بین الملل پلیست که همه اقیانوسها را به هم متصل مینماید.

کلیه کانالهاى تلویزیونى کار میکنند. میکروفونها هم به همین ترتیب. آقا و خانم – یا که باید در این رابطه٬

 Seor och senora نامیده شوند٬ مردم ونزوئلا میتوانند ببینند٬ گوش بدهند و همراه آن بخوانند.

اما پس از مدتى فضا ناراحت کننده و عصبى میشود. سرود بین الملل باید پخش بشود٬ در حالیکه پرچم ونزوئلا در کنار سن قرار بگیرد. اما دستگاه پخش سى دى کار نمیکند. یکى از رهبران جلسه قصد دارد که اعلام نماید٬ بدلیل اشکال فنى برپا کننده گان جلسه میخواهند که سرود ملى را پخش نکنند. خطرى قریب الوقوع وجود دارد که رادیو و تلویزیون این شایعه را که کمونیستها به سرود ملى بولیوارى احترام نمیگذارند٬ منتشر نمایند. اما یکى دیگر از رهبران بسرعت عمل نموده و اعلام میکند که اگر قادر به رفع اشکال فنى نشوند٬ “سرود را همگى با هم خواهند خواند”.

و آن را با قدرتى شگرف که نشان داد در ونزوئلا سرود ملى بصورتى فعالانه استفاده میشود٬ انجام میدهند. این  سرودیست براى مردمى که میخواهند خود را آزاد سازند.                           

ارسال دیدگاه