با لیبى “آماده شده” فشار امپریالیسم بر سوریه افزایش یافته است. آمریکا و اتحادیه اروپا میگویند که “پرزیدنت بشار العسد باید کنار برود” و مدعیند که رژیم سوریه با بى رحمى غیرنظامیان را قتل عام میکند. اما تصویرى که از سوریه در جهان غرب منتشر میشود با حقیقت فاصله بسیارى دارد.

آیا سوریه در نوبت بعدى ایستاده است؟
برگرفته شده از نشریه کارگر٬ ارگان رسمى حزب کمونیست سوئد (م.ل)
نویسنده: Patrik Paulov
مترجم: پیام پرتوى

با لیبى “آماده شده” فشار امپریالیسم بر سوریه افزایش یافته است. آمریکا و اتحادیه اروپا میگویند که “پرزیدنت بشار العسد باید کنار برود” و مدعیند که رژیم سوریه با بى رحمى غیرنظامیان را قتل عام میکند. اما تصویرى که از سوریه در جهان غرب منتشر میشود با حقیقت فاصله بسیارى دارد.
همزمان با آغاز حمله مشترک شورشیان و ناتو در لیبى علیه طرابلس و حکومت معمر قذافى٬ درخواست استعفاى پرزیدنت سوریه در تاریخ ١٨ اوت مطرح شد.
بارک اوباما٬ رئیس جمهور آمریکا بشار العسد را متهم میکند به اینکه هموطنان خودش را زندانى٬ شکنجه و قتل عام میکند. زمان آن فرا رسیده است که اسد از پست خود کناره گیرى کند”.
همان پیغام از جانب نیکولاى سارکوزى رئیس جمهور فرانسه٬ آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان و دیوید کامرون نخست وزیر انگلستان نیز مطرح میشود:
یا خواستهاى مردم سوریه را بپذیر٬ یا استعفا بده!

همچنین ترکیه٬ عربستان سعودى و دیگر کشورهاى خاورمیانه نیز فشار خود را بر سوریه افزایش داده اند. با لیبى در ذهن این هشدار دهنده است زمانیکه امپریالیسم غرب و متحدان آن درخواست تعویض رژیم در سوریه  را مینمایند و پشتیبانى خود را از “اپوزیسون” اعلام میدارند.
افکار عمومى طى دورانى طولانى خود را براى افزایش هر چه بیشتر دخالتهاى امپریالیستها آماده نموده است. آن تصویرى که در غرب از جمله از طریق کانالهاى ماهواره اى الجزیره در جهان عرب منتشر میشود نشان میدهد که رژیم سوریه حمایت مردمى خود را از دست داده و بصورتى خشنونت بار تظاهرات صلح آمیز تظاهر کنندگان را که خواستار آزادى و دمکراسى هستند قتل عام مینماید.
نشریه کارگر طى ماههاى اخیر مشاهدات چندین شاهد را منتشر نموده است که معتقدند این توضیحات واقعیت ندارد. این حقیقت دارد که یک ناخشنودى عمومى در رابطه با شرایط زندگى٬ کمبود دمکراسى و فساد گسترده وجود دارد. اما این نیز حقیقت دارد که سیاستهاى مستقل العسد در رابطه با جهان عرب و اسرائیل همانند آن رفرمهایى که هم اکنون در حال به اجرا گذاشتن میباشند از پشتیبانى گسترده اى برخوردار است. اینچنین میگوید سیاستمدار انگلیسى Alastair Crooke ٬ در گذشته افسر سازمان امنیت Mi6 و مشاور ارشد اتحادیه اروپا به روزنامه اینترنتى اتحادیه اروپا Obsever: “سوریه خواهان تغییر است. اما بدون در نظر گرفتن اینکه نشریات غرب به آن باور دارند یا نه٬ اغلب مردم در دمشق٬ در Alepo٬ طبقه خرده سرمایه دار٬ تاجران خرد و اقلیتها معتقدند که اسد تنها شخصیست که میتواند رفرمها را به اجرا گذارد. …

مردم سوریه بیش از هر چیز از دو مسئله نگرانند٬ جنگ داخلى و دخالت غرب…. آنها میخواهند از همانند شدن با لیبى پرهیز نمایند٬ بدلیل اینکه این دخالت جنگ داخلى را براى آنها به ارمغان خواهد داشت”
در حال حاضر مثالى وجود دارد در مورد آن تصویرى که به ما نشان داده میشود٬ مثالى که از جانب مردم سوریه مورد سوال قرار میگیرد.
رادیوى سوئد به تاریخ ١٣ اوت گزارش داد ٬ “امروز تانکها و خودروهاى زرهى در شهر ساحلى Latakia٬ آنجایى که دیروز هزاران نفر از مردم دست به تظاهرات زده بودند٬ به گردش درآمدند”.
روزنامه Dagens nyheter نوشت که شهر توسط کشتیهاى جنگى گلوله باران شد” و مشاهدات فردى را نقل میکند که گفته: “هر کسى که سر خود را از پنجره بیرون بیاره در معرض این خطر قرار میگیره که مورد اصابت قرار بگیره. اونا میخوان که براى همیشه به همه اعتراضات پایان بدن.”
در بلوگ “Syria Comment” پروفسور آمریکایى  و سوریه شناس متخصص Joshua Landis  این مسئله مورد سوال قرار میگیرد. یک خانم آمریکایى٬ Valeri٬ که در Latakia زندگى میکند و طى عملیات نظامى میان ١٢-١۵ در محل حاضر بود از مشاهدات خود میگوید.
او میگوید که رژیم از قبل در مورد عملیاتى بر علیه بخشى از شهر Latakia اعلاامیه صادر کرده بود. گفته میشه که هدف گروههاى مسلحى باشن که در منطقه بودن. ارگانهاى دولتى به مردم ساکن این بخش اعلام کرده بودن که خونه هاى خودشونو بخاطر اینکه مورد اصابت قرار نگیرن موقتا ترک کنن.

طى این عملیات صداى تیراندازى شنیده شد. اما همزمان نه Valeri و نه دیگر دوستان او چیزى در مورد تظاهرات مردمى نشنیدند. بر عکس Latakia در سکوت کامل بود٬ بخاطر اینکه بسیارى از شهر خارج شده بودند تا از درگیر شدن در زدوخوردها پرهیز نمایند.
یکى از دوستان او٬ با خانه اى مشرف به دریاى مدیترانه٬ تایید میکند که دو کشتى جنگى را که در رسانه هاى خبرى در سراسر جهان از آنها گفته میشود دیده بود. او بخش بزرگى از این روزها را در خانه خود مانده بود٬ اما نه شنیده و نه دیده بود که حتى یکبار هم این کشتیها به سوى شهر تیراندازى کرده باشند.
“من تصور نمیکنم که همه کشته ها درسوریه بیگناه بوده باشن٬ تظاهرکنندگان صلحجو. من تصور نمیکنم حتى دولت مسئول همه مرگ و میرها باشه. آن اتقاقاتى که من در اینجا در  Latakia شاهد آنها بودم نشون میده که گروههاى مخالف بر علیه نیروهاى دولتى دست به اسلحه بردن.”
اینکه یک شورش کاملا سازمانداده شده در جریان است٬ از جانب بسیارى مورد تایید قرار گرفته است.

Alastair Crooke میگوید که گروه هاى مخالف در داخل و خارج از سوریه یک سازمان مرکزى نیرومند هستند که آمریکا به آنها کمک مالى داده و از آنها پشتیبانى مینماید. وظیفه اى که این نیروها در اولویت قرار داده اند اینست که رسانه هاى خبرى را با مشاهدات خود در مورد تجاوزات ادعایى٬ مانند اینکه کشیتهاى جنگى Latakia  را گلوله  باران نموده اند٬ و یا در مورد حجم جمعیتى که در تظاهرات مخالفان شرکت میکنند زیاده ورى نمایند.
این مخالفان با سنى مذهبیهاى بسیار متعصب که سلفیها نامیده میشوند٬ که آنها نیز به نوبه خود نیز توسط قدرتهاى خارجى حمایت میشوند٬ همکارى مینمایند. در مورد حمایت مالى سعودیها و تحویل اسلحه از ترکیه و لبنان گزارشهایى آمده است.  وظیفه این گروهها اینست که میان مذاهب مختلف محلى ایجاد تفرقه نمایند.
منظور آنها اینست که اکثریت سنى مذهبى باید بر علیه رژیمى که بنیان آن در نزد اقلیت علویها٬ شاخه اى از مسلمانان شیعه٬ نهاده شده بپاخیزند.

به عقیده Alastair Crooke این گروههاى مسلح شورشى در تظاهرات صلح آمیز نفوذ نموده و به پلیس و ارتش حمله میکنند. مقصود اینست که به خشونتها دامن زده و بهانه اى به ناتو بدهد که دخالت نموده و از “غیرنظامیان حمایت نماید”.
مسئله اینجاست که حجم نابودیها تا چه اندازه اى و تعداد قربانیان چه مقدار خواهد بود٬ اگر ناتو کوشش نماید که “موفقیتها” در لیبى را تکرار نماید. فرستاده روسیه در ناتو ادعا میکند که این طرح در دست اجراست.
اینکه تکرار این سیاست موفقیت آمیز باشد کاملا روشن نیست. دولت سوریه بر خلاف قذافى متحدان قدرتمندى دارد. ایران مانند جنبش مقاومت لبنان و حزب حاکم٬ حزب الله٬ از العسد حمایت مینمایند. روسیه و چین منافع بزرگى در سوریه دارند که باید از آنها حفاظت نمایند. در ضمن تنها پایگاه نظامى روسیه در خاورمیانه در سوریه قرار دارد.
راه حل امپریالیسم اینست که بر شدت تحریمهاى اقتصادى خود بیافزاید-با این امید که وخامت سطح زندگى بر ناخشنودى مردمى هر چه بیشتر دامن زده-و حمایت از شورشیان مسلح را افزایش دهد.
بدون در نظر گرفتن هرگونه راه حلى بنظر میاید که عدم ثبات در سوریه ادامه یابد.

حقایق در مورد سوریه:
کشور:
-    سوریه ٢١ میلیون جمعیت دارد که ٩۰ درصد آنرا عربها تشکیل میدهد. بزرگترین اقلیت قومى را کردها تشکیل میدهند.
-    ٧۴ درصد از جمعیت سوریه سنى٬ ١٣ درصد شیعه و یا علوى٬ ١۰ درصد مسیحى و ٣ درصد دروزى هستند.

بر علیه امپریالیسم
-    سوریه بصورتى رسمى در جنگ با اسرائیل٬ که قله هاى جولان را از سال ١٩۶٧ در اشغال خود دارد٬ است.
-    این کشور متحد ایران و جنبش حزب الله لبنان است٬ که میتوان گفت از دشمنان اصلى آمریکا٬ اسرائیل و دیگر کشورهاى منطقه حوزه خلیج فارس محسوب میشوند.
-    سوریه اجازه داده است که گروههاى فلسطینى٬ به اضافه حماس و پى اف ال پ دفاتر خارجى خود را در آنجا دایر نمایند.

براى خواندن مقاله بزبان اصلى لطفا به آدرس زیر مراجعه کنید:
http://www.proletaren.se/utrikes/star-syrien-nast-pa-tur