“آزادى تودها حاصل کار خود توده هاست” برگرفته شده از نشریه کارگر٬ ارگان حزب کمونیست سوئد (م.ل)

زمانیکه تبلیغات در مورد جنگ لیبى بدون هیچ مانعى از جانب رسانه هاى اطلاعاتى جارى میشود این عاقلانه است که در گرفتن نتایج محتاط باشیم. اما با اینحال اکنون اغلب رویدادها نشان از این دارد که شش ماه بمباران امپریالیستى در حال نشان دادن نتایج در نظر گرفته شده است. رژیم معمر قذافى٬ علیرغم مقاومت گوگردى خود و بدلیل اینکه دشمن سازمان داده شده قدرتمندتر بوده و محبوبیت رژیم محدود٬ در حال سقوط است و بعید بنظر میرسد که قادر به سازماندهى دوباره خود باشد.

آزادى تودها حاصل کار خود توده هاست
برگرفته شده از نشریه کارگر٬ ارگان حزب کمونیست سوئد (م.ل)
منتشر شده به تاریخ ٢٣ آگوست ٢۰١١
مترجم: پیام پرتوى

زمانیکه تبلیغات در مورد جنگ لیبى بدون هیچ مانعى از جانب رسانه هاى اطلاعاتى جارى میشود این عاقلانه است که در گرفتن نتایج محتاط باشیم. اما با اینحال اکنون اغلب رویدادها نشان از این دارد که شش ماه بمباران امپریالیستى در حال نشان دادن نتایج در نظر گرفته شده است. رژیم معمر قذافى٬ علیرغم مقاومت گوگردى خود و بدلیل اینکه دشمن سازمان داده شده قدرتمندتر بوده و محبوبیت رژیم محدود٬ در حال سقوط است و بعید بنظر میرسد که قادر به سازماندهى دوباره خود باشد.

در این شرایط دست چپیها و دست راستیهاى هوادار بمب باران شادمان از آسیبهاى زده شده٬ یک صدا هورا میکشند و با انگشتان نشانه رفته بسوى ما٬ ما را که به تجاوز جنگى امپریالیستى نه میگوییم به سخره میگیرند.
“لیبى نشان میدهد که بمبها میتوانند به ایجاد دمکراسى یارى رساند”٬ رئیس لیبرالهاى جوان Cwejman  Adam  به تاریخ ٨/٢٢ در Newsmill فریاد میکشد و مورد حمایت رئیس مستعفى سازمان جوانان سوسیال دمکراتها Jytte Guteland٬ قرار میگیرد که تجاوز جنگى ائتلاف ناتو بر علیه یکى از رژیمهاى مورد تایید سازمان ملل را بعنوان یک پیروزى براى سازمان ملل اعلام میدارد٬ علیرغم اینکه ضوابط سازمان ملل  یا قعطنامه ١٩٧٣ آن به هیچ عنوان حق تغییر رژیم در لیبى را نمیدهد.
این نغمه هاى شادى از جانب جناح ترتسکیستهاى هوادار بمباران نیز به همان اندازه شنیده میشود. بله٬ این یک انقلاب با “ٳ” بزرگ است که پیروز شده است٬ این را Göte Kildén از جانب سازمان مطبوع خودش SP   در بلوگ خود میگوید٬ بدون اینکه در مورد دخالت ناچیز ناتو سخنى به میان بیاورد. با این امید که بلوک جنگ طلب موفق٬ اکنون قادر خواهد بود که به سوریه حمله کند. همان سرودها از جانب دوست هم حزبى او Andreas Malm٬ که  صداى انقلاب جهانى را در فرشهاى بمب بر روى طرابلس میشنود (٨/٢٣) شنیده میشود.
هاهاها٬ امیدوارم که هرگز پایان نگیرد٬ اینچنین گفت او که ناظر مراسم تشییع جنازه ها بود.  Cwejman, Guteland, Kildén و Malm همگى بصورت غیر قابل باورى نادانند. اجازه بدهید که آنها سقوط قذافى را جشن بگیرند٬ البته کمى زودتر از موعد مقرر. اما ساده لوحانه است که از این ماجرا اینچنین نتیجه گیرى شود که دمکراسى٬ سازمان ملل و یا انقلاب پیروز شده است.

طى سال ٢۰١١ در لیبى چه اتفاقى افتاده است؟ بله٬ آنچیزى که بخاطر نارضایتى مردمى به عنوان یک شورش خودبخودى آغاز شد٬ قبل از هر چیز در قسمت محروم شرق لیبى٬ بسرعت توسط نیروى حاضر و آماده سرمایه داران٬ که با همان سرعت و سازمان داده شده آن را به جنگ داخلى تبدیل نمودند٬ دزدیده شد.
اما بدون کمترین چشم اندازى جهت موفق شدن بدست خودشان. مسئله این بود که از همان آغاز گروهى که در بن غازى خود را رهبر مینامیدند باید از امپریالیسم جهت دریافت کمک براى پیروز شدن در جنگى که در حالت عادى به یک جنگ داخلى بدون پایان تبدیل میشد٬ طلب یارى مینمودند٬ کاملا آگاه از اینکه معمر قذافى و رژیم او با وجود ٢۰ سال تعامل ٬ هنوز موى دماغ آقایان در واشنگتن٬ لندن و پاریس بود. امپریالیسم به دنبال همه غنائم است٬ و نه فقط بخش بزرگى  از آن.
بدین ترتیب امپریالیسم عنان رهبرى جنگ را بدست گرفت و با پشتیبانى انبوهى از مشاوران ناتو و نیروهاى نظامى متعلق به کشورهاى شرکت کننده در جنگ (و مطمئنا کشورهایى دیگرى که تا کنون ناشناخته مانده اند) بوسیله بمبارانهاى خود آن به اصطلاح ارتش شورشى را تا رسیدن به طرابلس یارى نمود. جنگ داخلى به تجاوز امپریالیستى تبدیل شد.

اکنون ما در پایان ماه آگوست هستیم. تجاوز امپریالیستى در حال پیروز شدن است. به قیمت زیر پا نهادن ضوابط سازمان ملل متحد و با یک لیبى جنگ زده بدون هیچ سازمان و سنت دمکراتیک. شورشیان بن غازى٬ که از افراد رئوساى قبایل واقع در شرق لیبى و جدا شده گان رژیم قذافى تشکیل شده اند٬ تنها خودشان و آقایانى که آنها را خریده اند را نمایندگى میکنند.
در آینده نیروهاى به اصطلاح شورشى چیزى دارند که تحویل دهند٬ اما نه دمکراسى٬ چنین سخنانى تنها تظاهرات ظاهرى امپریالیستها جهت براه انداختن جنگ است٬ بلکه امتیازات نفتى سودآور به آنانى که پرداخت کرده و جنگ را برنده شده اند.
هدف ما این نیست که نارضایتى توده ها را٬ مانند آنچه که در جریان آغازین اعتراضات و مانند آن شادى حاصل شده از سرنگونى او٬ اگر چه نه از جناب همه لیبیا ایها اما از جانب بسیارى٬ از رژیم فاسد و ظالم معمر قذافى به زیر سوال برده و بیمورد جلوه دهیم.
اما شادى حاصل از یک ستمگر سرنگون شده دیرى نخواهد پایید٬ اگر او بسرعت توسط ستمگر دیگرى جایگزین شود٬ امرى که متاسفانه سرنوشت لیبى تسخیر شده بوسیله امپریالیستهاست.  امپریالیستها در کشورهایى که تسختر نموده اند به مردم اجازه دخالت و ایجاد مزاحمت در اجراى طرحهاى خود را نمیدهند – فقط به عراق و افغانستان نگاه کنید! – و به نظر نمیرسد که زیردستان آنها در بن غازى قصد مخالفت با آن خواستهاى آنان را داشته باشند.

آنکسى که انگشتى به امپریالیسم نشان بدهد٬ دست خود را از دست میدهد. زمانیکه قذافى سقوط کند٬ وحدت آن به اصطلاح شورشیان از میان خواهد رفت. خطر بوجود آمدن هرج و مرج و ادامه جنگ داخلى قریب الوقوع است. در واشنگتن٬ لندن و پاریس طرحهایى در دست اجراست که بر اساس آن نیروهاى نظامى جهت با ثبات نمودن اوضاع (و منافع آنها) به لیبى فرستاده شوند٬ امرى که با انتصاب یک حکومت دست نشانده در طرابلس آسانتر میشود. کمکهاى نظامى به یک چنین رژیمى نیازى به قعطنامه هاى سازمان ملل ندارد.
آینده لیبى در دستان نیروهاى مردمى قرار گرفته است٬ آنهایى که خواهان آزادى٬ دمکراسى و عدالت اجتماعى هستند و آماده اند که بخاطر آزادى٬ دمکراسى و عدالت اجتماعى و همچنین برعلیه امپریالیسم و دست نشاندگان آنها مبارزه نمایند.
اما این مبارزه پیروز نشده است و هرگز در اتحاد با امپریالیسم پیروز نخواهد شد. پیروزى توده ها باید حاصل کار خود توده ها باشد.

جهت خواندن این مقاله به زبان اصلى بر روى آدرس زیر کلیک کنید:
http://www.kommunisterna.org/nyheter/2011/08/folkets-frihet-ar-dess-eget-verk

ارسال دیدگاه