فیلم “جوجه و خورش آلو” اثر مرجان ساتراپی در جشنواره ونیز

در شصت‌ وهشتمین دوره‌ جشنواره‌ جهانی فیلم ونیز، آخرین کارهای کارگردانان ایرانی امیر نادری و مرجان ساتراپی نیز به نمایش درمی‌آید. رومن پولانسکی با فیلمی که بر اساس اثری از یاسمینا رضا تهیه شده، در این فستیوال حضور دارد.

رادیو آلمان
در بخش مسابقه‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم ونیز که امسال از ۳۱ اوت تا ۱۰ سپتامبر برگزار می‌شود، ۲۲ فیلم از کارگردانان مطرح جهان گنجانده شده است. رومن پولانسکی، از جمله، با فیلم “خدای کشت ‌وکشتار” که بر اساس نمایشنامه‌ای از نویسنده‌ی ایرانی ـ فرانسوی یاسمینا رضا تهیه شده، با دیگر سینماگران رقابت می‌کند.

رضا و پولانسکی
“دارن آرنوفسکی”، رییس هیات داوران بخش مسابقه‌ی این دورهداستان نمایشنامه‌ی “خدای کشت و کشتار”، مثل همه‌ی آثار رضا، قصه‌ای عادی و روزمره دارد: دو پسربچه‌ی ۱۱ ساله درحین بازی با هم دعوا می‌کنند و کار به کتک‌کاری می‌کشد. در این درگیری دو دندان جلویی یکی از این دو پسربچه با ضربه‌ی مشت دیگری ‌شکسته می‌شود.

پدر و مادر متمدن و متمول این دو پسر، دیداری ترتیب می‌دهند تا در کمال آرامش و حسن‌نیت برگه‌ی تقاضای “تأمین خسارت و پرداخت هزینه‌ی دندانپزشگی” را پر کنند و تحویل شرکت بیمه دهند. در این دیدار، ولی تنها مسئله‌ای که مورد بررسی قرار نمی‌گیرد، پرکردن برگه‌ی تأمین خسارت است.

آن‌چه آشکار می‌شود، مشکلات خانوادگی و زناشویی این دو زوج به‌ظاهر خوشبخت و شخصیت‌های “غیرعادی و خطرناک” آن‌هاست. گفت‌وگو‌های ابتدایی و مودبانه‌ی این زوج دربار‌ه‌ی گناه و تقصیر و دلیل زد و خورد بین دو پسربچه، به تدریج به نیش و زخم زبان‌زدن به یکدیگر، به پرخاش و توهین و فحش و ناسزا تبدیل می‌‌‌شود و دست آخر به گلاویز شدن و دست به یقه شدن با هم می‌انجامد.

در “خدای کشت و کشتار” یاسمینا رضا که تا کنون در اغلب نمایش‌خانه‌های مهم جهان به اجرا درآمده، درگیری‌های لفظی در قالب طنز و هزل و شوخی و مزاح گنجانده شده تا از شدت یأس‌آلودگی و غلظت پوچ‌گرایانه‌ی احساسات وافکار نهفته در متن ‌کاسته شود. رومن پولانسکی برای تهیه‌ی فیلم “خدای کشت و کشتار”، از بازی کیت وینسلت، جودی فاستر، کریستوفر والتز و مت دیمون بهره برده است.

امیر نادری؛ عاشق ژاپن
امیر نادری، کارگردان ایرانی با محصولی از ژاپن در این فستیوال شرکت دارد”کات”، جدیدترین ساخته‌ی‌ امیر نادری از فیلم‌های دیگر این جشنواره است که در بخش افق‌ها به روی پرده می‌رود. نخستین فیلم سینمایی این کارگردان که در سال ۱۳۶۹ به آمریکا مهاجرت کرده، عنوان “منهتن از روی شماره” را یدک می‌کشد و از فیلم‌های موفق سینمای آمریکا به شمار می‌رود.

نادری در آخرین کارش به سینمای ژاپن رو آورده و “سرگذشتی ژاپنی” را دستمایه قرار داده است. او همیشه در مصاحبه‌های خود از علاقه‌ی شدیدش به سینمای ژاپن یاد می‌کند: «هربار که به این کشور رفته‌ام، به آقای ایچی یاما ازعشق بی‌اندازه‌ام به این سینما و بزرگانش حرف زده‌ام.»

تأثیر سینمای این کشور بر کارهای به‌یادماندنی این سینماگر نیز انکارنکردنی‌ است: « سینمای ژاپن در فیلم‌های من تاثیر زیادی داشته‌اند. مثلا در “دونده، در سکانس طولانی پایانی فیلم که برای به دست آوردن یخ مسابقه می‌دهند از سکانس‌های فیلم “هفت سامورائی” الهام گرفته‌ام. یا مثلا در “آب، باد، خاک”، تحت تاثیر “جزیره‌ی لخت”، اثر کاندوشیندو بوده‌ام. استادانی چون ازو، میزو گوشی، اوشیما، کوروساوا و سینماگران دیگر این کشور بسیار مورد احترام من هستند.» فیلم “کات” امیر نادری، در واقع زندگی آخرین بازماندگان سامورائی‌ها را به تصویر می‌کشد.

ساتراپی و “خورش آلو”
نمایی از فیلم “جوجه و خورش آلو” “جوجه و خورش آلو”، دومین فیلم مشترک مرجان ساتراپی و “ونسان پاروتو”، کارگردان فرانسوی در این دوره‌ی جشنواره‌ نیز به نمایش در می‌آید. این فیلم در واقع ادامه‌ی فیلم انیمیشنی و رمان گرافیکی “پرسپولیس” است که در سال ۲۰۰۷ جایزه‌ی هیات داوران جشنواره‌ی کن را از آن این دو هنرمند ساخت.

رمان گرافیکی “مرغ و خورش آلو”، سال پیش در فرانسه به بازار آمد. این فیلم داستان زندگی دایی بزرگ ساتراپی به نام “ناصر علی خان” است که موسیقیدان و عاشق دستپخت مادر خود، به ویژه خوراک “جوجه با آلو”ی او بوده است. “ناصر علی خان” سرانجام به بیماری افسردگی دچار می‌شود و دست به خودکشی می‌زند.

در این فیلم، به نقل از خبرگزاری‌ها، بازیگرانی چون گلشیفته فراهانی، متیو آمالریک، ایزابل روسلینی و ماریا دی‌متریوس ایفای نقش می‌کنند. “جوجه و خورش آلو” در استودیوی بابلزبرگ در شهر برلین آلمان ساخته شده است.

حضور سینمای آلمان و جهان
سینمای آلمان به‌طور مستقل در این دوره‌ی جشنواره شرکت ندارد. با این‌حال حضور آن را در فیلم‌هایی که با سرمایه یا تلاش تهیه‌کنندگان آلمانی ساخته شده‌اند، می‌توان رد گرفت؛ از جمله در فیلم “ارکستر کشور همسایه”، ساخته‌ی کارگردان اسرائیلی، اران کورلیرین که محصول مشترک اسرائیل ـ آلمان است.

در این فیلم، ۸ نوازنده‌ی ارکستر نیروی پلیس مصر از شهر اسکندریه به تل‌آویو سفر می‌کنند تا به عنوان “پیام‌‌آوران صلح”، برای مردم این شهر برنامه‌ اجرا کنند. ماجراهای شاد و غم‌انگیزی که در این دیدار برای این اعضای ارکستر رخ می‌دهد، دستمایه‌ی اصلی فیلم را می‌سازد.

شصت‌وهشتمین دوره‌ی جشنواره‌ی جهانی فیلم ونیز، روز ۳۱ اوت با نمایش فیلم “پله‌های قدرت”، ساخته‌ی “جرج کلونی” کار خود را آغاز می‌کند. “پله‌های قدرت”، چهارمین فیلم کلونی به عنوان کارگردان است که خود نیز در آن ایفاگر نقش اصلی است.

نمایی از فیلم “یک روش خطرناک”، ساخته‌ی “دیوید کروننبرگ”"سالومه وحشی”، فیلم‌ دیگری است که یک هنرپیشه‌ی آمریکایی آن را کارگردانی کرده است: “ال پاچینو”. مادونا، خواننده‌ی مشهور آمریکایی نیز، با دومین فیلم خود “دبلیو. ای” که در بخش غیرمسابقه‌ نشان داده می‌شود، در این جشنواره حضور دارد. در این فیلم، رابطه‌ی عاشقانه‌ی ادوارد هشتم با والیس سیمپسون، زنی آمریکایی‌ که از همسر خود جدا شده، به تصویر کشیده می‌شود.

ونیز امسال نیز شاهد نمایش آخرین دستاوردهای کارگردانان مطرح جهان است: “یک روش خطرناک”، ساخته‌ی “دیوید کروننبرگ”، “بلندی‌های بادگیر”‌ ساخته‌ی “آندره‌آ آرنولد”، “فاوست”‌ ساخته‌ی الکساندر ساکوروف و “اسب سیاه” ساخته‌ی “تاد سالنتس” که در بخش مسابقه نشان داده می‌شود، از جمله‌ی این فیلم هاست. “دارن آرنوفسکی”، کارگردان سرشناس آمریکایی، ریاست هیات داوران بخش مسابقه‌ی این دوره از جشنواره را برعهده دارد.

ارسال دیدگاه