در حالیکه در آستانه روز جهانی کارگر قرار داریم، منصور اسانلو، رئیس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی ایران و فعال کارگری برای پنجمین سال پیاپی، روز کارگر را در زندان می‌گذراند. وی از رهبران سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه است که بار‌ها بدلیل مبارزات کارگری و تلاش برای احقاق حقوق کارگران شرکت واحد و اتوبوسرانی بازداشت شده است.

خبرگزاری هرانا:
پروانه اسانلو در این خصوص می‌گوید: «من هیچگاه فکر نمی‌کردم که آقای اسانلو بخاطر فعالیتهای کارگری به زندان بیافتد یعنی اصلا تصور نمی‌کردم کسی بخاطر دفاع ازحقوق خود و کارگران به زندان محکوم شود و الان همسر من بی‌گناه نزدیک به پنج سال زندان است. در هر حال امیدوارم مسائلی که در خصوص کارگران است اساسا حل شود و کسی بخاطر اینکه از حق خودش دفاع می‌کند به زندان نیافتد و مانند همسر من این شرایط بسیار سخت را متحمل نشود. همچنین امیدوارم تمام زندانیان عقیدتی که بخاطر ابراز عقیده در زندان هستند آزاد شده و به آغوش خانواده بازگردند.»

گفتنی است، منصور اسانلو دچار مشکل قلبی است و دکتر‌ها تجویز کرده‌اند که به دلیل حساسیت عمل جراحی قلب آقای اسانلو، این اقدام باید در خارج از زندان انجام شود. وی در بهمن ماه سال گذشته بدلیل وخامت شرایط جسمانی درحالیکه بر دستان و پاهای وی دستبند و پابند زده شده بود به بیمارستانی در کرج منتقل و بلافاصله پس از انجام آنژیو گرافی به زندان بازگردانده شد و همچنان بدون استفاده از حق مرخصی در شرایط نامناسبی در زندان بسر می‌برد.

همچنین طی روزهای اخیر، منصور اسانلو به همراه گروهی از زندانیان سیاسی رجایی شهر، در برنامه‌ای مدون و در اعتراض به «شرایط تحمیلی»، که ناقض اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول مربوط به حقوق اساسی شهروندان حتی در قانون اساسی ایران است، ضمن «اعتراض به روند بازداشت و محاکمه» خویش اعلام داشتند تا زمانی که در شرایط حاکم بر جامعه و محدودیت‌های اعمال شده علیه خود و خانواده‌هایشان بهبود اساسی صورت نگیرد و دست کم شرایطی که مسئولان جمهوری اسلامی برای مردم منطقه می‌خواهند در ایران نیز حاکم نگردد به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.

متن گفتگوی «جرس» با پروانه اسانلو همسر منصور اسانلو در پی می‌آید:

خانم اسانلو لطفا در خصوص آخرین وضعیت جسمانی همسرتان صحبت بفرمایید.
آقای اسانلو همچنان مشکل قلبی و گرفتگی عروق دارند و باید تحت عمل جراحی قرار گیرد که امیدواریم پیگیری‌های ما به نتیجه برسد.
تعدادی از زندانیان سیاسی از جمله آقای اسانلو از هفته گذشته اعتصاب غذا خود را در اعتراض به احکام صادر شده وشرایط حاکم بر زندان شروع کرده‌اند و این هفته هم یک روز دیگر به اعتصاب خود اضافه کرده‌اند تا به مطالبات بر حق آن‌ها پاسخ داده شود. در این خصوص برایمان بگویید.
باید توجه داشت که زندانیان سیاسی بخاطر این شرایط «سختی» که بر آن‌ها و خانواده‌هایشان تحمیل می‌شود و از حقوق اولیه خود «محروم» هستند، تنها ابزارشان همین اعتراضات مسالمت آمیز است که صدایشان را به گوش مسئولین برسانند. اما با توجه به شرایط نامناسب جسمانی همسرم و مصرف دارو امیدوارم ایشان این کار را نکنند و حتی در ملاقات، بچه‌ها از ایشان خواستند که این کار را نکند چون سلامتی ایشان برای ما مهم است.

چندی پیش آقای اسانلو به عنوان عضو افتخاری بزرگ‌ترین اتحادیه کارگری بریتانیا برگزیده شدند با توجه به تمام سختی‌هایی که شما این سال‌ها متحمل شدید زمانیکه این خبر را شنیدید چه حسی پیدا کردید؟
طبیعتا خیلی خوشحال شدیم، البته این اولین بار نیست که این اتفاق می‌افتد و همواره نهادهای بین المللی وضعیت آقای اسانلو را پیگیری می‌کنند و من لازم می‌دانم از همین تریبون از آن‌ها تشکر کنم و امیدوارم این حمایت‌ها نتیجه بدهد و همسرم به خاطر شرایط جسمانی‌اش هر چه زود‌تر از زندان «آزاد» شود.

با توجه به اینکه آقای اسانلو یکی از فعالین کارگری بودند و طی این سال‌ها نه تنها ایشان بلکه شما هم همیشه تحت فشار بودید، از سختی‌هایی خودتان طی این دوران برایمان بگویید؟
کسانی مثل آقای اسانلو که همیشه دغدغه حقوق کارگران را دارد و از حقوق خود و همکارانش دفاع کرده همیشه در این مسیر هزینه داده است که مسلما این سختی‌ها را فرزندان و خانواده هم تحمل می‌کنند. همسر من بیست و شش سال است که اخراج شده و بیمه درمانی ایشان و من و فرزندانم قطع شده است. بار همه زندگی بر دوش من است و الان هم که هزینه درمان آقای اسانلو است. اما خوب سعی می‌کنیم مشکلات را با بردباری یکی یکی پشت سر بگذاریم تا انشالله هر چه زود‌تر آقای اسانلو و سایر زندانیان سیاسی آزاد شوند.

خاطره‌ای از فعالیتهای کارگری آقای اسانلو دارید؟
والله زمانیکه همسرم در مددکاری شرکت واحد بودند همیشه دیر به خانه می‌آمد و به مشکلات کارگران و گرفتاری آن‌ها می‌رسید و حتی می‌گفت تا کارگران بیمار را به منزل و پیش خانواده اشان نرسانم خیالم راحت نمی‌شود، من هم نه از اینکه دیر به خانه می‌آمد بلکه از اینکه تمام وقتش را به مشکلات کارگران اختصاص می‌داد ناراحت بودم. (با خنده)

در پایان هر صحبتی دارید بفرمایید.
من هیچگاه فکر نمی‌کردم که آقای اسانلو بخاطر فعالیتهای کارگری به زندان بیافتد یعنی اصلا تصور نمی‌کردم کسی بخاطر دفاع ازحقوق خود و کارگران به زندان محکوم شود و الان همسر من بی‌گناه نزدیک به پنج سال زندان است. در هر حال امیدوارم مسائلی که در خصوص کارگران است اساسا حل شود و کسی بخاطر اینکه از حق خودش دفاع می‌کند به زندان نیافتد و مانند همسر من این شرایط بسیار سخت را متحمل نشود. همچنین امیدوارم تمام زندانیان عقیدتی که بخاطر ابراز عقیده در زندان هستند آزاد شده و به آغوش خانواده بازگردند.

با تشکر از فرصتی که در اختیارمان قرار دادید.