بررسی های انجام شده در سال های اخیر نشان دهنده ناموفق بودن مداخلات برای از بین بردن پدیده کودکان خیابانی در ایران بوده است.

ایلنا:
یک محقق اجتماعى گفت: متاسفانه آماری از کودکان کار خانگی و کارگاهی در ایران در دست نیست.

معصومه معارف‌وند در سمینار آسیب هاى کودکان و زنان سرپرست خانواربا اشاره به مشکلات کودکان کارو خیابان تاکید کرد: بررسی های انجام شده در سال های اخیر نشان دهنده ناموفق بودن مداخلات برای از بین بردن پدیده کودکان خیابانی در ایران بوده است.
به گفته این محقق اجتماعى براساس آمارهای ارائه شده، اغلب کودکانی که از زمان تصویب آیین‌نامه ساماندهی کودکان خیابانی در سال ۱۳۸۴ وارد فرایند ساماندهی شده اند، پس از مدت کوتاهی به خیابان ها بازگشته اند، تقریباً همه کودکان خیابانی در ایران به عنوان کودکان کار خیابانی قابل طبقه‌بندی هستند و مشکل آنها پیوندی اجتناب ناپذیر با مشکلات اقتصادی خانواده های آنان دارد.

وى ادامه داد: مداخلاتی که سازمان‌ها و نهادهای حمایتی برای بازگرداندن این کودکان به شرایط مطلوب طراحی و اجرا می‌کنند، کم اثر و حتی در بسیاری موارد بی‌اثر است.
معارف‌وند ضمن مرور وضعیت کودکان خیابانی در ایران و آسیب‌هایی که آنها را تهدید می‌کند، به ضرورت طراحی برنامه‌های کاهش آسیب ویژه کودکان خیابانی پرداخته و بر اساس تجربه‌های سال‌های اخیر در ایران و مطالعات تطبیقی، مجموعه‌ای از مداخلات کاهش آسیب ویژه این گروه را پیشنهاد کرد.

وى در مورد وضعیت کودکان کار و خیابان در ایران گفت: کودکان کار خیابانی بخشی از کودکان کار را تشکیل می دهند اما به دلیل اینکه بیشتر در معرض دید هستند مورد توجه بیشتری قرار می گیرند تا جایی که گاهی این شائبه بوجود می‌آید که آنها تنها گروه کودکان کار نیازمند حمایت هستند. آماری از کودکان کار خانگی و کارگاهی در ایران در دست نیست.
به گفته این محقق اجتماعى ،چالش اصلی دستگاه ها در مورد اجرای آیین نامه ساماندهی کودکان خیابانی این بوده است که حدود ۴۰ درصد کودکانی که وارد مراکز ساماندهی کودکان خیابانی می شوند، غیرایرانی هستند
وى تاکید کرد : تا زمانی که اقدامات درمانی و حمایتی جایگزین های مناسبی را برای کودکان خیابانی ارائه نمی کنند و این کودکان به دلیل شرایط خانوادگی خود ناچار به حضور و کار در خیابان هستند، اجبار یا اصرار به کودکان برای ترک کار در خیابان می تواند ادامه ارتباط حرفه ای با ایشان را مختل کند.

به اعتقاد معارف‌وند، از جمله مهمترین اصول ارائه خدمات کاهش آسیب به کودکان کار خیابانی عدم تأکید و اجتناب از اجبار کودکان به ترک کار در خیابان است. کودکان باید دریابند خدمات کاهش آسیب بدین منظور طراحی شده اند که آسیب کمتری در زمان حضور آنها در خیابان متوجهشان شود
این فعال و محقق اجتماعى در پایان خواستار مشارکت همگانى در این مقوله شد و گفت: تعامل یک جانبه با گروه های هدف در برنامه‌های کاهش آسیب موجب شکست این برنامه‌ها مى شود، جلب مشارکت آنها در ارائه خدمات می تواند به پایداری و اثرگذاری خدمات کمک قابل توجهی کند.