کهریزک از بازداشتگاه هایی بود که تعدادی از معترضان به انتخابات ایران به آن منتقل شدند و دست کم سه نفر از آنها جان خود را از دست دادند. وب سایت جرس، از وب سایت های نزدیک به معترضان در ایران، روز سه شنبه ۳۰ آذر ۱۳۸۹ (۲۱ دسامبر ۲۰۱۰) اسناد کیفرخواست متهمان به قتل زندان کهریزک را منتشر کرده است که نشان دهنده شکنجه های جسمی جدید در این بازداشتگاه است.

بی بی سی
بازداشتگاه کهریزک از بازداشتگاه های زیر نظر نیروی انتظامی بود که تعدادی از معترضان به نتایج اعلام شده انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ بعد از بازداشت به این بازداشتگاه منتقل شدند و دست کم سه نفر از آنها به نام های محمد کامرانی، امیر جوادی فر و محسن روح الامینی در اثر شکنجه در این بازداشت جان خود را از دست دادند. رامسن قهرمانی نیز بعد از آزادی ولی در اثر شکنجه هایی که در کهریزک شده بود، از دنیا رفت.

با انتظار خبر شکنجه های گسترده و کشته شدن بعضی از بازداشت شدگان، آیت الله علی خامنه ای رهبر ایران دستور داد این بازداشتگاه به دلیل “استاندارد نبودن” تعطیل شود.

با شکایت ده ها نفر از بازداشت شدگان کهریزک، تعدادی از ماموران نیروی انتظامی ایران در سازمان قضایی نیروهای مسلح دادگاهی شدند.

این سند ۲۷ صفحه ای که در وب سایت جرس منتشر شده، کیفرخواست ارائه شده در آن دادگاه است که به امضای عباس پارساپور، معاون دادستان نظامی تهران، رسیده است.

در این کیفرخواست که تاریخ آن ۲۵ آذر ۱۳۸۸ است، ۱۱ مامور نیروی انتظامی از جمله عزیز الله رجب زاده، فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ، روانبخش فلاح، رئیس وقت بازرسی فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ و فرج کمیجانی، رئیس وقت بازداشتگاه کهریزک، به عنوان متهم ذکر شده و موارد اتهامی هر کدام ذکر شده است.

در این کیفرخواست همچنین یک غیرنظامی با نام محمدرضا کرمی (معروف به محمد طیفیل) نیز به مشارکت در ایراد ضرب و جرح منجر به قتل عمد متهم شده است. در این کیفرخواست آمده که اقای کرمی یکی از “ارادل و اوباشی” بوده که از پیش در بازداشتگاه کهریزک زندانی بوده و در آن زمان از سوی رئیس زندان (فرج کمیجانی) به مسئولیت بند منصوب شده است.

در بخشی از این کیفرخواست آمده است: “افسر نگهبانان و سروکیل بند (محمد طیفیل) در موارد متعددی در زمان پذیرش بازداشت شدگان و نگهداری آنان در زندان با لوله پی وی سی به شدت بازداشت شدگان را مورد ضرب و جرح و اهانت قرار می دادند.”

آن طور که در این کیفرخواست آمده، ۱۲۳ نفر از بازداشت شدگان اعتراضات روز ۱۸ تیر ۱۳۸۸ در سوله ای ۶۵ متری نگهداری می شدند و ۳۷ نفر از اراذل و اوباشی که پیشتر بازداشت شده بودند هم به همین سوله منتقل شدند.

طبق این کیفرخواست متهمان هنگام بازداشت جلوی چشم دیگر بازداشت شدگان لخت می شدند، در این سوله جای نشستن نداشتند، امکان استفاده از حمام نداشتند، در کل یک دستشویی برای همه ۱۶۰ نفر وجود داشته، بخشی از دود گازوئیل موتورخانه بازداشتگاه به این سوله نشت می کرده است، تقریبا همه بازداشت شدگان به بیماری های عفونی چشم مبتلا شده اند و غذای روزانه بازداشت شدگان تنها یک عدد سیب زمینی کوچک و نصف نان لواش بوده که در طول روز دو بار به آنان داده میشد.

در این کیفرخواست همچنین نام رامین پوراندرجانی، پرشک وظیفه مشغول خدمت در بازداشتگاه کهریزک، نیز ذکر شده است: “سرهنگ کمیجانی که از ایراد ضرب و جرح بازداشتی ها توسط مامورین مطلع بوده پس از فوت یک نفر از بازداشتی ها به نام امیر جوادی فر برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت و تلقین این موضوع که علت فوت وی مننژیت بوده، با مراجعه به دکتر فرهمندپور رئیس بهداری فاتب از وی می خواهد که علت فوت مرحوم جوادی فر را بیماری مننژیت و محل فوت وی را داخل بازداشتگاه کهریزک اعلام نماید. حتی برای انجام این کار، امضای متن از قبل آماده شده ای را از دکتر فرهمندپور تقاضا می کند لیکن نامبرده از امضای برگه مذکور امتناع نموده و متعاقبا سرهنگ طوماری مسئول رفتر سردار رجب زاده با دکتر فرهمندپور تماس گرفته و از وی می خواهد که آن برگه را امضا نماید که باز هم سرهنگ فرهمندپور امتناع نموده و به همین لحاظ سرهنگ کمیجانی به پزشک وظیفه پوراندرجانی که در بهداری کهریزک شاغل بوده مراجعه و از وی می خواهد که برگه را امضا نماید که وی نیز از انجام درخواست رئیس زندان امتناع می کند.”

به نوشته این کیفرخواست، آقایان فلاح و کمیجانی مدعی هستند که متن نامه توسط سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران، به آنان داده شده و آقای مرتضوی از آنها خواسته “به دلیل مصلحت” این گزارش را تهیه کنند.

دادگاهی که این کیفرخواست در آن قرائت شد، دو نفر از متهمان را به اتهام قتل امیر جوادی فر، محسن روح الامینی و محمد کامرانی علاوه بر “قصاص نفس”، به تحمل حبس، انفصال موقت از خدمت، پرداخت جزای نقدی، تحمل شلاق تعزیری و پرداخت دیه محکوم کرد.

نه متهم دیگر این پرونده هم به تحمل مجازات هایی چون تحمل حبس، پرداخت دیه و جزای نقدی، انفصال موقت از خدمت و تحمل شلاق محکوم شده اند.

یکی از متهمان پرونده هم به دلیل “عدم احراز جرم” از اتهامات وارده تبرئه شد.

در پی صدور این حکم اولیای دم سه مقتول بازداشتگاه کهریزک اعلام کردند محکومان را قصاص نخواهند کرد و در خواهان محاکمه و مجازات آمران قتل فرزندانشان شدند.

سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران، حسن دهنوی (مشهور به قاضی حداد)، معاون امنیت وقت دادستان تهران و علی اکبر حیدری فرد، دادیاری که دستور انتقال معترضان به بازداشتگاه کهریزک را صادر کرده بود، اواخر مردادماه امسال توسط دادگاه انتظامی قضات ایران از سمت هایشان تعلیق شدند و مصونیت قضایی آنها لغو شد.

خانواده کشته شدگان کهریزک، این اقدام را “هرچند با تاخیر” گامی بلند در اجرای عدالت و “بت شکنی” در دستگاه قضایی محسوب کردند و آن را حاصل “زحمات طاقت فرسای” ۱۴ ماهه ده ها تن از قضات و کارشناسان دستگاه قضایی دانستند که در برابر “فشارها، توصیه ها، تهدید ها و تطمیع ها” مقاومت کردند.