نامه دست نویس زندانی سیاسی ارژنگ داودی که برای “فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران” ارسال شده است و در آن توضیح می دهد که چگونه اموال شخصی او را به غارت برده اند و او را مورد انواع تهدیدات قرار داده اند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران:
.نامه ارسالی به قرار زیر می باشد:

با یاد خدا

ایرانیان جهان متحد شوید

یک شناسنامه و دیگر هیچ

آزادی خواهان جهان

هم میهنان گرامی

من قربانی ستمبارگی فقیه خونخوارم

من قربانی طمع خوارگی مزدوران فقیه غارتگرم

پس از پنجاه و اندی سال عمر من فقط یک شناسنامه دارم و دیگر هیچ!؟

ظاهرا همسرم خیلی هنر کرد که در سال ۸۶ یعنی پس از ۴ سال دوندگی توانست شناسنامه ام را از آدمخوران امنیتی پس بگیرد.

مزدوران رژیم چپاولگر ولایت فقیه حتی لباسها،کفش ها و جورابهای ما را ضبط و توقیف کردند!؟

حتی گواهی نامه رانندگی،پاسپورت ها،مدارک تحصیلی،عکس های خانوادگی و… را نیز مصادره کرده اند.جالب اینکه شناسنامه های پدر بزرگ و مادربزرگ مرا که در سال ۱۳۰۸ صادر شده اند ضبط کرده اند.

به قول آدمخوار امنیتی حسن حداد یعنی همان جلاد معروف رژیم:

۱- کسی که بر علیه حکومت اسلامی !؟ می جنگد خونش مباح است و اینکه تو هنوز زنده ای و شناسنامه ات را تحویل خانواده ات داده ایم برای این است که در وقت معین باطل شود!؟

۲- کسی که برای جمهوری اسلامی حکومت جایگزین تعیین می کند و جاهلانه !؟ تز وکیل جمهوری را تعریف می کند باید در اسید محو شود !؟

۳- کسی که به جای شیوه اقتصاد اسلامی !؟ شیوه اقتصاد دیگری را معرفی می کند باید هم که از نظر اقتصادی همانطور که به دنیا آمده یعنی لخت و عور از دنیا برود و اینکه مردم !؟ هستی اش را مصادره کنند حق شان است یعنی اینکه به مزدوران و جارچیان اجازه داده اند که مرا و خانواده ام را غارت کنند !؟

هم میهنان گرامی
همه مردم دنیا می دانند که قطاع الطریق و رذل ترین گردنه زن ها هم به لباس زیر،کفش و جوراب مستعمل قربانیان طمع نمی کردند ولی مزدوران اوباش سید علی گدا حتی به لباسهای زیر ما هم رحم نمی کردند چه رسد به یخچال،کولر،تلویزیون و … تا چه رسد به اموال و املاک خانواده پدری و خانه خودم.

ارژنگ داودی
معلم- شاعر- نویسنده- زندانی سیاسی- زندان رجایی شهر