ارژنگ داوودی زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج گزارشی از مافیای مواد مخدر در زندان و ارتباطات آنان با مسئولین زندان تهیه کرده است.

دانشجو نیوز
ارژنگ داودی که در بند سه، معروف به بند کارگری زندان گوهردشت کرج زندانی می باشد در تاریخ ۲۳ تیرماه در اعتراض به شرایط و محدودیتهای غیر انسانی وادار به اعتصاب غذا شد و این اعتصاب بیش از هفتاد روز به طول انجامید.

داودی خواستار احقاق حقوق اولیه خود مانند پایان دادن به لغو ملاقات و ممنوع تماس بودن با خانواده اش، رسیدگی پزشکی به وضعیت جسمی خود، پایان دادن به تصرف منزل شخصی و آوارگی خانواده اش و همچنین رسیدگی به شکایتی که علیه علی حاج کاظم رئیس زندان گوهردشت نموده است، می باشد.

ارژنگ داوودی در آبان ماه ۱۳۸۲ بازداشت و۱۶ ماه بعد، در دادگاه انقلاب توسط قاضی حداد محاکمه و به ۱۵ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

متن این نامه که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته ، به قرار زیر است:

یک محاسبه ساده و حداقلی
تجارت میلیاردی مواد مخدر در زندان رجایی شهر

مدت هاست که تعداد زندانیان زندان رجایی شهر از مرز ۵ هزار نفر گذشته که حداقل ۴۵۰۰ نفر از آنان مصرف کننده مواد مخدر هستند . اگر از این مقدار ۱۵۰۰ نفر را مصرف کننده تضمینی بدانیم و در محاسبات خود دخالت ندهیم در این صورت حداقل شد هزار نفر مصرف کننده حرفه ای مواد مخدر در این زندان وجود دارد .

اگر برای هر سه نفر فقط یک گرم مواد در روز در نظر بگیریم مصرف روزانه مواد در اینجا حداقل هزار گرم روزانه می شود و چون به علت ارزان بودن کراک مصرف عمده دارد این ماده مخدر را مورد محاسبه قرار می دهیم .

قیمت یک گرم کراک در بیرون از زندان حداکثر ۸ هزار تومان است .
قیمت یک گرم کراک در داخل زندان حداقل ۶۰ هزار تومان است .

اگر آنچه که بابت توزیع مواد مخدر در زندان نصیب خرده فروشان می شود را ۱۲ هزار تومان برای هر گرم در نظر بگیریم جمعاً هر گرم کراک برای وارد کنندگان مواد حداکثر ۲۰ هزار تومان هزینه دارد . پس ما به التفاوت آن می شود هر گرم ۴۰ هزار تومان و چون مصرف روزانه هزار گرم می باشد بنابراین فروش روزانه « حداقل ۴۰ میلیون تومان عایدات دارد !؟ و این یعنی وارد شدن تنها یک کیلو کراک به داخل زندان یک تجارت یک میلیارد و دویست میلیون تومانی در ماه است !؟

بازرسی های خشن و نسبتاً دقیقی که از خانواده زندانیان در روزهای ملاقات به عمل می آید و نیز بازرسی های چندین مرحله ای که از زندانیان اعزامی به دادگاه و … به عمل می آید همه و همه صرفاً برای جلوگیری از ورود مواد مخدر به داخل زندان ، خارج از شبکه مافیایی حاکم بر زندان و یکدست ماندن این تجارت میلیاردی در دست آنان است .
به دلیل همین درآمد سرشار است که عده ای به صورت خانوادگی چه سببی و چه نسبی روی این زندان قنبرک زده اند و بعد از گذشت ۳۰ سال هنوز حاضر نیستند بازنشسته شوند که از زمره آنها خانواده علی محمدی، خاکی ، کولیوند ، دایی قاسم ، حمزه ، ترابی ….. هستند .

در این میان وضع مدیر بدنام زندان رجایی شهر بنام علی حاجی کاظم به عنوان سرگردنه دار بزرگ از همه بهتر است و با استان شدن کرج که قرار است این فرد بیمار و طماع که داماد رئیس قبلی همین زندان رجایی شهر می باشد به عنوان مدیر کل زندان های استان البرز معرفی شود ، وضعش از این که هست بهتر هم می شود زیرا از سایر زندان های استان نیز باج خواهی خواهد کرد .

آری با کمال تأسف می بینیم که عمال رژیم میلیاردها تومان به جیب نامبارکشان می زنند و بسیاری محتاج نان شب هستند !؟

زنده باد ازادی، مرده باد استبدادحاکم

ارژنگ داودی