مسعود باستانی تحت فشار و شکنجه، همچنان در زندان مخوف رجایی شهر به‌سر می‌برد
محاکمه‌ی مسعود باستانی، با وجود اتهامات مطبوعاتی، به شکل غیرقانونی به‌جای دادگاه مطبوعات با حضور هیات منصفه، در دادگاه عمومی و انقلاب برگزار شد. و متهم حتا از پخش علنی اعترافات خود در دادگاه خبر نداشته و از همان آغاز مورد سوء استفاده‌ی دستگاه‌های امنتی و قضایی قرار گرفت.

اخیراً در حاشیه‌ی نمایشگاه قرآنی سی‌دی موسوم به جنگ نرم، منتشر شده است. در این سی‌دی بخش‌هایی از دادگاه مسعود باستانی ـ که خود توسط صدا و سیما به‌شکل گزینشی منتشر شده بود ـ به‌شکل گزینشی، منتشر شده است! یک سال پیش در سوم شهریور سال ۱۳۸۸ متن کیفرخواست مسعود باستانی فرزند محمدرضا متولد ۱۳۵۷ صادره از اراک به جرم موهوم طراحی کودتای مخملی در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه عمومی و انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی قرائت شد. در طی این بی‌دادگاه مسعود باستانی روزنامه‌نگار و عضو تحریریه‌ی سایت جمهوریت به سیاه‌نمائی علیه‌ی نظام و گزارش از وضعیت زندان‌ها برای رسانه‌های ضد انقلاب و چند اتهام بی‌اساس دیگر متهم شده بود.

محاکمه‌ی مسعود باستانی، با وجود اتهامات مطبوعاتی، به شکل غیرقانونی به‌جای دادگاه مطبوعات با حضور هیات منصفه، در دادگاه عمومی و انقلاب برگزار شد. و متهم حتا از پخش علنی اعترافات خود در دادگاه خبر نداشته و از همان آغاز مورد سوء استفاده‌ی دستگاه‌های امنتی و قضایی قرار گرفت.

اما بنا بر اطلاعات موثق واصله، حضور و ایراد سخنرانی و اتهام علیه خود توسط مسعود باستانی در بی‌دادگاه ـ چنان‌چه قابل فهم بود ـ به سادگی نیز صورت نپذیرفته و پیش از دادگاه در دوران بازجویی از مسعود باستانی با نگهداری طولانی مدت مسعود باستانی در سلول انفرادی با چشم‌بند و تحت فشار قرار دادن او و ایراد و اعمال شکنجه‌هایی مانند: کتک‌زدن، فحاشی متناوب، فشردن گلو و ایجاد حالت خفگی در وی، اعدام مصنوعی، کوبیدن سر به دیوار در حین بازجویی و … همان‌طور که پیشتر نیز زندانیان سیاسی، مانند حمزه‌ی کرمی به آن اشاره کرده‌اند، مسعود باستانی را مجبور به اعترافاتی مانند اعتراف علیه مهدی هاشمی کرده بودند.

این شکنجه‌ها و اعمال فشارها با کمال تعجب حتا بعد از دادگاه نیز ادامه یافت؛ تا جایی که در اسفند ماه، مسعود باستانی به زندان مخوف رجایی شهر کرج منتقل شده و تاکنون در آن‌جا به‌سر می‌برد. مسعود باستانی، بیش از هشتاد روز از یک‌سال گذشته را در سلول انفرادی به‌سر برده است. و عدم ملاقات با خانواده و بستگان و عدم پذیرش وکلایش توسط دستگاه قضایی به بهانه‌ی این‌که «حقوق بشری» هستند! از دیگر فشارهایی بوده که در این دوره‌ی یک‌ساله‌ی گذشته‌ی زندان بر مسعود باستانی روا داشته‌اند.

جای تعجب فراوان دارد و بسیار پرسش برانگیز که چرا علی‌رغم اتمام دادگاه‌ها و آن‌طور که مسئولین قضایی و امنیتی ادعا دارند، پایان یافتن و فیصله گرفتن کلیت موضوع! مسعود باستانی همچنان در زندان و تحت فشار به‌سر می‌برد، آیا این دلیلی جز فعالیت‌های حقوق بشری مسعود باستانی دارد؟ ای‌کاش همان‌طور که بعد از علنی شدن شکنجه‌ها، که مقام نخست نظام مستقیماً به شکایات آقایان داود سلیمانی و حمزه کرمی رسیدگی کرد، به شکایت آنان که کمی آن‌طرف‌تر از دایره‌ی خودی‌ها قرار دارند نیز رسیدگی شود.

آن‌چه پس از ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۸ در کشور رخ داد نه یک مساله داخلی نظام سیاسی کشور و هیات حاکمه که یک موضوع تاریخی و ملی است و راه رسیدگی به آن نه سرکوب و زندان، که مدارا و مماشات است. با در زندان ماندن عده‌ای قلیل مانند مسعود باستانی و اعمال فشار و شکنجه و تبعید غیرقانونی به وی، نه جلو رخدادی گرفته می‌شود و نه خیری رخ خواهد داد. این‌که بارها و بارها در روزنامه‌ی دولتی ایران ـ علی‌رغم این گفته رئیس دولت که آن قوه از هیچ روزنامه‌نگاری شکایتی ندارد ـ علیه مسعود باستانی با اشاره مستقیم به نام وی، اخبار و مطالبی جعل بشود و روزنامه‌نگار جوانی را که همواره با حفظ استقلال حرفه‌ای و مالی سعی در ترویج نگاه حقوق بشری‌ و انسانی به موضوعات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کشور داشته، زیر ضرب ببرند، آیا در شان یک نظام مقتدر و مردمی هست؟

تاریخ بشر مشتمل بر امروز و فردایی که ما می‌بینیم و در آن می‌زیئیم نیست و آدمیان در طی دوران بس فراز و فرودها را تجربه کرده‌اند. یکی از آن تجربه‌ها این بود که با زندان، اعدام و اعمال فشار، شکنجه و ایراد اتهام، با حذف فیزیکی افراد و افکار، نمی‌توان آدمیان را از راه ثواب دور ساخت که اگر چنین می‌شد دین مبین اسلام نیز از همان صدر اسلام بر نمی‌خواست و پیامبر و امامان نیز با دیدن زندان و شکنجه‌ی خلافا به جای شهادت تن به تسلیم سپرده و اینک این میراث اسلامی به ما نمی‌رسید. لازم است با اندکی درایت و آینده اندیشی، با آزاد ساختن زندانیان سیاسی و بیگناه مانند مسعود باستانی، که تنها به جرم نوشتن و اندیشین در زندان و تحت فشار به‌سر می‌برند، فضای باز سیاسی و اجتماعی و فرهنگی را در کشور برقرار کرده تا ایرانیان بتوانند با هم و در کنار هم در این کشور هنوز زیبا زندگی کنند.

——————————————————
منبع: http://masoudbastani.blogspot.com