همه اتفاقات به صورت تصادفى رخ داده است. میزان تلخى زندگى زنانى که در خیابان می‌خوابند، کتک می‌خورند و مورد تجاوز قرار می‌گیرند، همواره وجود داشته و من فکر می‌کنم اگر قرار بود ذره‌اى امید غلو شده در فیلم نشان دهم، نشانه بلاهت من بود.

ایلنا
نشست نقد و بررسى فیلم حیات‌ خلوت خانه خورشید با حضور رخشان بنی‌اعتماد(کارگردان فیلم) و جمعى از عوامل آن در خانه هنرمندان برگزار شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، رخشان بنی‌اعتماد در این نشست با عذرخواهى از کسانى که فیلم را از طریق مونیتور و در راهروها تماشا کردند، گفت: جاى خوشحالى دارد که چنین جمعیتى براى تماشاى یک فیلم مستند در یک مکان جمع می‌شوند و امیدوارم این اتفاقات براى تمامى فیلم‌هاى مستند تکرار شود. زیرا سینماى مستند پتانسیل کشف نشده‌اى دارد و تاکنون به خوبى دیده نشده است اما امیدوارم از این پس بیشتر دیده شود.

بنی‌اعتماد با اشاره به روند ساخت این فیلم گفت: چند سال قبل قرار بود مجموعه تهران من توسط ده فیلم‌ساز مستندساز ساخته شود و این فیلم یکى از آن ده فیلم باشد. فضاى این کار بسیار دلچسب بود و امیدوارم بازهم این فضاى دلچسب تکرار شود. البته در ساخت این فیلم مشکلات بسیارى جلوى راه ما بود. آنچه من از تهران یافتم و در این فیلم دیدم و مورد توجه قرار دادم وراى درد و رنج و تلخى بود که در بحث آسیب روزافزون زنان وجود دارد.

وى ادامه داد: عدم حمایت و ناکارآیى سازمان‌هاى حمایتى و دولتى در زمینه زنان جوابگوى هیچیک از آسیب‌هاى روزافزون نیست. در این میان رنج و انرژى فوق‌العاده‌‌اى که مسئولان موسسه خانه خورشید متحمل می‌شوند، واقعا جاى امیدوارى دارد اگرچه همیشه معتقدم در برابر ناکارآمدى نهادهاى دولتى اگر انرژى و تلاش‌هاى فردى افراد نباشد؛ خدا می‌داند چه بر سر ما می‌آید. همیشه براى من شهروندانى که به صورت گمنام کار می‌کنند؛ جاى ستایش داشته و دارند. در طول ساخت این فیلم گروه سازنده و من روزى ده بار دربرابر زحمات این عزیزان تعظیم می‌کردیم.

کارگردان فیلم حیات خلوت خانه خلوت خورشید ادامه داد: آنچه در این فیلم نکته اصلى است؛ این است که واقعیتى در فیلم نشان داده می‌شود که هیچ جا دیده نشده است. همان‌طور که بقیه تصاویر واقعى جامعه ما دیده نمی‌شود. نه تلویزیون و نه سینماى مستند نمی‌توانند تصاویر واقعى جامعه را بگویند. امروز عده‌اى معتقدند واقعیت جامعه ما باید به شکل راز باقى بماند.

وى ادامه داد: من در این فیلم می‌خواستم بخش کوچکى از آنچه که بر سر زنان معتاد جامعه می‌آید همراه با احترام و ستایشى که عده‌اى در نجات آنها انجام می‌دهند؛ نشان دهم. به نظر من اگر همه ما ذره‌اى از تعهد مسئولان این موسسه را داشتیم یا به اصلاحى که خواسته آنها بود؛ دست می‌یافتیم، وضعیت بسیار بهتر می‌شد.

بنی‌اعتماد با تقدیم این فیلم به ستاره فرمان‌فرمایان به عنوان مادر مددکارى علمى ایران گفت: به شدت مخالفم که تلخى موجود در فیلم؛ بیشتر از واقعیت جامعه است زیرا افرادى در جامعه وجود دارند که این‌گونه زندگى می‌کنند. اگر این فیلم تلخ است به این دلیل نیست که از ابتدا قصد داشته باشم آن را تلخ نشان دهم. همه اتفاقات به صورت تصادفى رخ داده است. میزان تلخى زندگى زنانى که در خیابان می‌خوابند، کتک می‌خورند و مورد تجاوز قرار می‌گیرند، همواره وجود داشته و من فکر می‌کنم اگر قرار بود ذره‌اى امید غلو شده در فیلم نشان دهم، نشانه بلاهت من بود.

لیلى ارشد (یکى از مسئولان موسسه خانه خورشید) هم با تشکر از نمایش این فیلم گفت: هیچ سازمان و نهاد دولتى نه تنها با ما همکارى نکرد بلکه دست و پاى ما را می‌‌بستند. این فیلم کاملا واقعى و بدون هیچ اغراقى ساخته شده است.

در مراسم نمایش فیلم هنرمندانى همچون منوچهر مشیری، اصغر بیچاره، محبوبه هنریان، محمدرضا مقدسیان، پیروز کلانتری، محسن عبدالوهاب، جعفر صانعی‌مقدم، سعید رشتیان، حضور داشتند.
سالن محل نمایش فیلم بسیار شلوغ بود و عده‌اى بسیارى فیلم را از طریق مونیتورها نگاه کردند