گفتگوى ایلنا با حسین دهلوی؛ صاحب نظر و آهنگساز موسیقی معاصر ایران: آنها که راه را براى حضور جوانان و تخلیه انرژى آنها می‌بندند آیا فکر کرده‌اند که بین موسیقی، کراک و هرویین و شیشه کدام خطرناک است؟! 

ایلنا:
آنها که راه را براى حضور جوانان و تخلیه انرژى آنها می‌بندند آیا فکر کرده‌اند که بین موسیقی، کراک و هرویین و شیشه کدام خطرناک است؟!
این جمله‌اى بود که حسین دهلوى در گفتگوى خود با ایلنا بر آن تاکید کرد و افزود: آیا غیر از این است که جوان‌ها براى تخلیه انرژى به سمت مواد مخدر می‌روند پس چرا باید موسیقى را به عنوان یک کار هنرى از آنها دریغ کرد؟!

حسین دهلوى در گفتگو با خبرنگار ایلنا اضافه کرد: هم‌اکنون اوضاع کاملا نابسامان شده است‎؛ به‌گونه‌اى که بی‌سوادها جاى باسوادها را گرفته و بی‌فرهنگ‌ها جانشین بافرهنگ‌ها شده‌اند.

وى افزود: متاسفانه در شرایط سیاسى نابسامان امروز؛ خارجی‌ها به کشور ما به چشم تروریست نگاه می‌کنند و سعى دارند این نگاه غیرواقعى خود را در جهان بسط دهند. آنها سعى دارند بقبولانند که دیگر یادى از آن ایران زرخیز و باعظمت نیست.
آهنگساز اپراى بیژن و منیژه خاطرنشان کرد: متولیان فرهنگى که باید حساسیت شرایط امروز را درک کنند؛ شناخت درستى از مسایل فرهنگى ایران ندارند که بخواهند براى آن برنامه‌ریزى کلان و خرد انجام دهند.

به‌گفته دهلوی، نتیجه برنامه‌ریزی‌هاى غلط مدیران، همین اوضاع نابسامان موسیقى درحال حاضر است که در آن جلوى موسیقى ایرانى و کلاسیک گرفته می‌شود و راه براى موسیقى بی‌مایه پاپ باز می‌شود.

وى با انتقاد از لغو بعضى از کنسرت‌ها در شهرستان‌هاى مختلف، خواستار حمایت مردم از موسیقى فرهنگى شد و اظهار داشت: شاید براى بعضی‌ها نبود یک نسل بی‌هویت خوشایند باشد، اما ما باید خودمان هواى فرهنگ و ذهن فرزندان‌مان را داشته باشیم.

این آهنگساز در ادامه سخنان خود گفت: تهران با ۱۴میلیون جمعیت که به اندازه جمعیت بسیارى از کشورهاى اروپایى است؛ هنوز یک سالن درخور هنر موسیقى ندارد و سالن‌هاى همایش‌ها و سوله‌هاى ورزشى براى اجراى کنسرت تدارک دیده می‌شوند.

وى افزود: آنها که راه را براى حضور جوانان و تخلیه انرژى آنها می‌بندند؛ آیا به این فکر کرده‌اند که بین موسیقی، کراک و هرویین و شیشه کدام خطرناک است و آیا غیر از این است که جوان‌ها براى تخلیه انرژى به سمت مواد مخدر می‌روند و این بلا، یک نسل و یک جامعه را ریشه‌کن می‌کند پس باید فکرى براى فرهنگ و هنر جوان‌ها کرد؟!

سازنده اپراى «مانا و مانى» که به دلیل نبود ارکستر و مخالفت با صداى زن در آن امکان اجرا در ایران را پیدا نکرد، گفت: اپراى مانا و مانى را بیست سال پیش نوشته‌ بودم اما به‌دلیل نبود امکانات و پاره‌اى محدودیت‌ها اجراى آن تاکنون میسر نشده است.
دهلوی، مانا و مانى را ویژه کودکان و نوجوانان دانست و خاطرنشان ساخت: مانا و مانى در نود دقیقه و دو بخش اجرا می‌شود. اشعار آن نیز سروده شادروان محمدتقى تهنمویى است.

حسین دهلوی در سال ۱۳۰۶ در تهران متولد شد و از یازده سالگی موسیقی را نزد پدرش آغاز کرد. دیگر استادانش در زمینه‌ی موسیقی ایرانی، ابوالحسن صبا و در زمینه آهنگسازی، حسین ناصحی و توماس کریستین داوید(استاد اتریشی) بودند. وی فارق التحصیل رشته آهنگسازی از هنرستان عالی موسیقی است و چندی هم برای ادامه مطالعه و کسب تجربه بیشتر به آلمان و اتریش سفر کرده است. بعداز درگذشت استاد صبا(در سال ۱۳۳۶) رهبری ارکستر شماره یک هنرهای زیبا به وی واگذار شد. از سال ۱۳۴۷ نیز ارکستر ایرانی تالار رودکی را تشکیل داد. دهلوی کنسرت‌های مختلفی را با ارکسترهایی از گروه سازهای ملی «گروه سازهای مضرابی» در دانشگاه‌ها، تالارهای مختلف تهران و بعضی شهرستان‌ها و نیز برخی از کشورهای همجوار اجرا کرد. همچنین از افتتاح تلویزیون ایران(۱۱ مهر ماه ۱۳۳۷) تا چند سال برنامه‌های مختلفی را در این رسانه همگانی اجرا کرده است. از مهر ماه ۱۳۳۶ به دعوت زنده‌یاد روح الله خالقی، تدریس برخی از دروس موسیقی را در هنرستان موسیقی ملی به عهده گرفت.

دهلوی تاکنون قطعات مختلفی را در زمینه موسیقی ملی و محلی ایران برای ارکستر، آواز و ارکستر، سازهای تکنواز به همراهی ارکستر و نیز همنوازی از برخی سازهای ایرانی تصنیف و تنظیم کرده است. از دیگر آثار او در زمینه موسیقی داستانی می‌توان به اپرای خسرو و شیرین(با نگاهی به داستان نظامی گنجوی)، بیژن و منیژه(براساس شاهنامه فردوسی) و اپرای مانا و مانی است که به مناسبت روز جهانی کودک (۱۹۷۹) اجرا شد، اشاره کرد.