تشکل های کارگری در ایران : دولت جمهوری اسلامی به کنوانسیون های بین المللی پایبند نیست

برخی از تشکل های مستقل کارگری  در ایران در نامه ای اعلام کرده اند که دولت جمهوری اسلامی به هیچیک از کنوانسیون های بین‌المللی و حقوق بنیادی کارگران پایبند نبوده و در یک سال گذشته یورش به معدود تشکل های موجود کارگری در ایران را تشدید کرده است.

رادیو فردا :
چند تشکل مستقل کارگری، مانند سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، اتحادیه آزاد کارگران ایران، هیئت بازگشایی سندیکای کارگران فلز کار مکانیک و انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه در نامه ای به کنگره کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری  از وضعیت سخت جنبش کارگری در ایران خبر داده اند.

بر اساس مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار، آی ال او، که ایران آنها را امضا کرده و ملزم به رعایت آنها است، « کارگران و کارفرمایان باید این حق را داشته باشند که تشکل های خود را به انتخاب خود و بدون کسب اجازۀ قبلی ایجاد کنند یا به چنین تشکل هایی بپیوندند.»

همچنین « تشکل های کارگران و کارفرمایان مشمول انحلال یا تعلیق از جانب مقام های دولتی نخواهند بود.»

به علاوه، کارگران در مقابل اقدامات تبعیض آمیز ضد اتحادیه ای در رابطه با شغل خود باید از مصونیت کافی برخوردار باشند.

در عین حال، بر اساس ماده ۱۳۱ قانون کار، « کارگران مشمول قانون کار می توانند با رعایت مقررات قانونی و آئین نامه مربوط مبادرت به تشکیل انجمن صنفی کنند.»

در این میان، وزیر کار و امور اجتماعی و معاونانش بارها گفته اند که در دوره فعالیت دولت های محمود احمدی نژاد، تعداد نهادهای کارگری در ایران افزایش بسیار زیادی داشته است.

اما علی مبارکه، فعال کارگری و نماینده سابق سندیکای کارگران پروژه ای آبادان در سوئیس، با تاکید بر این نکته که حق تشکل یابی، ابتدایی ترین حق کارگران است، عقیده دیگری دارد.

وی به « رادیو فردا» می گوید:« جمهوری اسلامی در ۳۰ سال گذشته به هیچ چیزی در روابط بین الملل و کنوانسیون های بین المللی، چه حقوق بشری و چه کارگری، پایبند نبوده است.»

آقای مبارکه می افزاید:« به همین دلیل، جمهوری اسلامی در این زمینه نیز به هیچ چیز پایبند نبوده است و نخواهد بود.»

او اشاره می کند که جمهوری اسلامی ایران در طول سه دهه گذشته، اقدام به تشکیل یکسری تشکل های کارگری کرده است که به گفته وی، در تقابل با تشکل های تاسیس شده توسط فعالان مستقل کارگری قرار داشته اند.

در این میان، چند تشکل مستقل کارگری، مانند سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، اتحادیه آزاد کارگران ایران، هیئت بازگشایی سندیکای کارگران فلز کار مکانیک و انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه در نامه ای به کنگره کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری اعلام کردند که « جنبش کارگری ایران در یکی از سخت ترین دوران خود به سر می برد.»

در این نامه به بازداشت سعید ترابیان، رضا شهابی، علیرضا اخوان و بهنام ابراهیم زاده از سوی نیروهای امنیتی اشاره شده است که بدون ارائه هیچ حکمی، در منزل و محل کار خود بازداشت شده اند.

مهدی کوهستانی نژاد، مشاور کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری، در این خصوص به « رادیو فردا» می گوید:« وضعیت جنبش کارگری در ایران، حداقل در یک سال گذشته، به رغم بیانیه ها و اقدامات اتحادیه های کارگری و نیز سازمان های حقوق بشری در جهان، بدتر شده و آزار و اذیت فعالان کارگری شدت گرفته است.»

وی در این ارتباط به بازداشت چند تن از فعالان کارگری مانند سعید ترابیان، رضا شهابی، علیرضا اخوان اشاره می کند و می افزاید:« تاکنون خبری از آقایان ترابیان و شهابی در دست نیست و ما و خانواده آنان هم نمی دانیم که در کجا زندانی هستند و در چه شرایطی به سر می برند.»

آقای کوهستانی نژاد اضافه می کند که بی خبری از وضعیت این فعالان کارگری در شرایطی است که آقای ترابیان به دلیل دو بار سکته قلبی در سالیان اخیر باید تحت نظر پزشکان متخصص باشد و داروهای لازم باید در دسترس او قرار گیرد.

این چند تشکل کارگری همچنین با اشاره به ادامه بازداشت منصور اسانلو و ابراهیم مددی، رئیس و معاون هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، به دلیل فعالیت های سندیکایی شان گفته اند که این دو فعال کارگری از مرخصی و مراقبت های پزشکی محروم بوده اند.

برخورد با اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه نیز در این نامه مورد اشاره قرار گرفته است که به خاطر فعالیت های صنفی، ماه ها زندانی و از محل کار خود اخراج شده اند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، اتحادیه آزاد کارگران ایران، هیئت بازگشایی سندیکای کارگران فلز کار مکانیک و انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه همچنین به موارد دیگری از اعمال فشارها بر تشکل های کارگری مانند  بازداشت های بی مورد، آزار و اذیت و صدور حکم زندان و شلاق برای فعالان کارگری اشاره کرده و گفته اند که این «  شرایط بسیار نگران کننده ای را برای آنان و هر نوع فعالیت بسیار ساده صنفی پدید آورده است.»

در همین حال، بحث تشکل های کارگری و آزادی فعالیت آنها نیز در گزارش کمیته آزادی تشکل سازمان بین المللی کار، آی ال او، مورد توجه قرار گرفته است.
این کمیته خواستار آزادی فعالیت تشکل های کارگری و به رسمیت شناخته شدن این موضوع از سوی دولت جمهوری اسلامی شده است.

کمیته آزادی تشکل سازمان بین المللی کار در گزارش مربوط به ایران از دولت جمهوری اسلامی خواسته است تا تضمین دهد که اعضای تشکل های  کارگری تحت فشار قرار نخواهند گرفت و در عین حال، خواستار آن شده است تا به آزار و اذیت اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه پایان یابد.

بازداشت های چند هفته اخیر در ایران با انتقاد گسترده کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری، فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل و نیز سازمان عفو بین الملل مواجه شده است.

ارسال دیدگاه