جمعی از خانواده زندانیان سیاسی در بیست و پنجمین بیانیه خود نوشتند: ما عزیزانمان را به پروردگارشان سپرده ایم اما از مطالبات و حقوق قانونی مان دست بر نمی‌داریم و اجازه نمی‌دهیم همه این تخطی‌ها از قانون شامل فراموشی مرور زمان شود.

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی هم زمان با سالگرد بازداشت گسترده فعالان سیاسی ،مدنی و روزنامه نگاران که پس از انتخابات پرمناقشه ۲۲ خرداد اتفاق افتاد ،بیانیه ای صادر کردند .خانواده بزرگ زندانیان سیاسی در بیست و پنجمین بیانیه خود با اعتراض به ادامه نگهداری این زندانیان علی رغم گذشت یک سال و همچنین ادامه روند بازداشت فعالین سیاسی و روزنامه نگاران، از پروردگار خود طلب رضا و تسلیم کردند.

به گزارش کلمه ،متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمان الرحیم
لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم

یک سال از اولین بازداشت های غیرقانونی بهترین فرزندان این سرزمین پاک می گذرد. فرزندانی که بعضا از موسسین و پایه گذاران نظام جمهوری اسلامی بودند و یا خدمتگزاران دوران های سخت از آغاز تاسیس تا کنون.

خانواده های زندانیان سیاسی طی بیش از بیست بیانیه فریاد اعتراض خود را نسبت به همه اعمال غیرقانونی مدعیان قانون گرایی، بلند کردند و در حالی که اختناق و سانسور شدید خبری مانع از هرگونه اطلاع رسانی بود، از هر دریچه ای برای رساندن صدای حق خود مدد جستند و در کنار این اطلاع رسانی ها از هیچ گونه تلاشی برای بهره مندی حداقلی عزیزانمان از حقوق شرعی و انسانی شان فروگذار نکردند.

هرچند تعدادی از زندانیان سیاسی با پرداخت وثیقه های سنگین به مرخصی آمدند اما تعداد بیشتری از آنان هنوز به اتهامات واهی و برای جرم ناکرده شرایط سخت و طاقت فرسای زندان را سپری می کنند و آنان که به مرخصی آمده اند نیز مجددا احضار و به محبس بازگردانده می شوند.

این در حالی است که بسیاری از کیفرخواست های صادره خالی از هرگونه مورد اتهام جدی و قابل قبول است و جرایم امنیتی تا حد اخلال در ترافیک تقلیل یافته است. داستان هایی که زاییده ذهن بیمار سناریو نویسان تیره دل بود اینک با پایانی مبهم و موهوم روبه رو شده و جناح اقتدارگرا که خشونت داخلی و نرمی در خارج شیوه جاری اش شده، شکست در عرصه های بین المللی را با سخت گیری هرچه بیشتر بر شهروندان محروم از حقوق اجتماعی جبران می کنند و روند خشونت گرایی آنچنان شدت گرفته که دامنه آن به بیوت مراجع کشیده شده و موجب هتک حرمت از آنان شده و کار به جایی رسیده که یادگار امام (ره) مورد بی احترامی و توهین سازمان یافته انسان های بی اخلاق مدعی دینداری و ارزش مداری قرار گرفته است.

در چنین شرایطی ما خانواده های مظلوم زندانیان سیاسی چگونه می توانیم سخن از حقوق خود و عزیزانمان بگوییم و از سختی ها و هتک حرمت از خودمان شکوه کنیم؟

یک سال از بازداشت های غیرقانونی و پایمال کردن قانون توسط مردان قانون و وابستگان آنان می گذرد. یک سال تلخ و پرمرارت که هر روز و شبش بلکه هر لحظه اش می تواند دست مایه تراژیک کتاب ها در تاریخ معاصر کشورمان باشد.

یک سال پر از صعوبت و سختی برای ما که خود از فرزندان انقلابیم و دردکشیده از انحراف و کژی در مسیر انقلاب و ارزش ها و آرمان های والای آن.

یک سال از گلگون کفن شدن بهترین فرزندان این آب و خاک که هر یک افتخاری برای همه ملت ایران هستند، می گذرد.

ما خانواده های زندانیان سیاسی اینک در سالگرد بازداشت غیر قانونی عزیزانمان و شهادت فرزندان جنبش سبز، شاهد ضعف جسمانی و صدمات و لطمات روحی وارده بر آنان هستیم و خود نیز آلام و دردهایمان را پنهان می کنیم تا روحیه عالی و پایداری عزیزانمان با کوچکترین خدشه ای روبه رو نشود و از نامحرمان رخ می پوشانیم اما در محضر ملت بزرگوارمان که تنها پشتیبان ما بوده اند و هستند با بیان دردهایمان تسکین می یابیم و توان مضاعف می یابیم.

ما عزیزانمان را به پروردگارشان سپرده ایم اما از مطالبات و حقوق قانونی مان دست بر نمی داریم و اجازه نمی دهیم همه این تخطی ها از قانون شامل فراموشی مرور زمان شود.

ما خانواده های زندانیان سیاسی اینک که همه مناسبت های نیکو را از سالروز پیروزی انقلاب اسلامی و ولادت بزرگان دینمان سپری کرده ایم و چشممان به آزادی عزیزانمان روشن نشده، ضمن گرامی داشت یاد و خاطره شهدای سبز، در ایام مبارک رجبیه به پیشگاه پروردگارمان از ظلم مخلوقاتش شکوه ها می بریم و از او مقام تسلیم و رضا طلب می کنیم و عاقبت به خیری را برای عزیزانمان.

والسلام.

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی