شرایط حاد و غیر انسانی زندانیان سیاسی بند ۳ معروف به کارگری زندان گوهردشت کرج

 وضعیت و شرایط زندانیان سیاسی بند ۳ معروف به بند کارگری در زندان گوهردشت کرج که اخیران به این بند منتقل شده اند حاد و غیر انسانی می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
از روز یکشنبه ۹ خرداد ماه تعدادی از زندانیان سیاسی از بند های ۲،۴،۶ و زندان کچوئی پردیس کرج به بند ۳ معروف به بند کارگری زندان گوهردشت کرج منتقل شدند که تا به حال تعداد آنها در حدود ده نفر تخمین زده می شود. اسامی تعدادی از زندانیان سیاسی که به این بند منتقل شده اند عبارتند از : احمد زید آبادی، منصور رادپور، ارژنگ داودی، مسعود باستانی، علیرضا کرمی خیر آبادی، بهنام فیدج (دانشجو از دستگیر شدگان اعتراضات)، مصطفی اسکندری (دستگیر شدگان اعتراضات)، مهدی محمودیان، رضا رفیعی و حشمت الله طبرزدی می باشند.

تمامی زندانیان سیاسی نامبرده فوق در حسنینه این بند زندانی هستند. آنها فاقد هرگونه امکانات اولیه می باشند و از داشتن تخت محروم هستند و زمین خواب می باشند.تمامی امکانات اولیه مانند زیر اندار که در این حسینیه فرش شده بود قبل از انتقال زندانیان سیاسی به آنجا ، خارج شده و به انبار بند منتقل کرده اند.در حال حاضر فقط موکتی بسیار کثیف کف این حسنیه می باشد.
زندانیان با حداقل وسائل خود چند روزی است که با این شرایط غیر انسانی در آنجا اسکان داده شده اند.

از طرفی دیگر زندانیان بند کارگری در حسینه دائم تردد دارند و پاسداربند ها مراسم مختلفی در آن برگزار می کننند که گاها تا نیمه های شب ادامه می یابد این مراسم که با صدای بلند برگزار می شود باعث فشارهای روحی و روانی و مانع استراحت زندانیان سیاسی می شود.

رئیس بند ۳ فردی است به نام گرامی که از جمله کسانی می باشد که در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در دهۀ ۶۰ در این زندان فعالانه شرکت داشته است و با افتخار از قتل عام زندانیان سیاسی آن دوران یاد می کند. این فرد در حال حاضر از قرصهای روان گردان استفاده می کند و به مواد مخدر معتاد می باشد رفتارهای غیر انسانی با زندانیان سیاسی دارد و دائم دنبال بهانه جویی است.همچنین یکی از پاسداربند های این بند به نام نادری از جمله کسانی بود که در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ خود چهار پایه را از زیر پای زندانیان سیاسی می کشیده است و این کار را از افتخارات خود می داند.پاسدار بند نادری می گوید سعی می کرده است که در کشیدن چهار پایه هنگام اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ از دیگر پاسدارها کوی سبقت را بگیرد او نسبت به دیگر پاسداران بیشترین چهار پایه ها را کشیده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،قرار دادن زندانیان سیاسی در شرایط حاد و غیر انسانی و همچنین دادن مسئولیت بند به کسانی که جنایت علیه بشریت را از افتخارات خود می دانند را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر مراجع بین الملل خواستار اقدامات عملی برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
۱۴ خرداد ۱۳۸۹ برابر با ۰۴ ژوان ۲۰۱۰
http://hrdai.blogspot.com/

گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
گزارشگران ویژه دستگیریهای خودسرانه و شکنجه سازمان ملل متحد

ارسال دیدگاه