یکی از مناطقی که به‌رغم هشدارهای کارشناسان در آستانه نابودی قرار دارد منطقه حفاظت شده نایبند شامل خلیج نایبند، منطقه حفاظت شده نایبند و جنگل‌هاى حرا (مانگرو) خورهاى عسلویه، بساتین و هاله است.

رضا غیبی / ایلنا:
محیط زیست هیچگاه و در هیچ دولتی چه قبل و چه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اولویت اول کشور نبوده است.
دلسوزان محیط زیست کشور بارها بر غیر سیاسی شدن محیط زیست وحفاظت از آن و ارتباط ندادن آن با رویدادهای سیاسی هشدار داده‌اند. تاریخ محیط زیست کشور نشان داده است که هر گاه آمیختگی این حوزه با سیاست و حتی روابط خاص اجتماعی صورت گرفته است، جز آسیب جبران ناپذیر چیزی عاید آن نشده است.

یکی از مناطقی که به‌رغم هشدارهای کارشناسان در آستانه نابودی قرار دارد منطقه حفاظت شده نایبند شامل خلیج نایبند، منطقه حفاظت شده نایبند و جنگل‌هاى حرا (مانگرو) خورهاى عسلویه، بساتین و هاله است.
این منطقه در ۳۲۰ کیلومترى جنوب شرقى بندر بوشهر واقع شده و بدون تردید یکى از زیباترین مناطق ساحلى در طول سواحل خلیج فارس به شمار می‌رود. آثار به جا مانده از بندر تاریخى نایبند و در دماغه نایبند، حاکى از پیشینه تاریخى طولانى منطقه است.

منطقه حفاظت شده نایبند با وسعت ۲۲۵۰۰ هکتار که به صورت دماغه مرتفعى در ساحل جنوبى خلیج نایبند قرار گرفته، به دلیل دارا بودن اکو سیستم کم نظیر ارزش‌هاى زیستگاهى براى گونه‌هاى متنوع حیات وحش از جمله: کل وبز، قوچ ومیش و حضور گونه‌هاى نادرى از قبیل جییروجیرفتى می‌توان مشاهده کرد.

تحولات صنعت نفت در منطقه عسلویه مرحله تازه‌اى از تخریب طبیعت و محیط زیست را در پى داشته است که از مهم‌ترین آنها تاسیس منطقه ویژه اقتصادى انرژى پارس جنوبى در سال ۱۳۷۷ است.
عمده‌ترین تاثیر این تاسیسات که در حاشیه شمال خلیج فارس و در ۳۰۰ کیلومترى مشرق بندر بوشهر واقع است بر مناطق جزر و مدى و اکوسیستم دریایى آن منطقه است. که تخلیه پساب‌ها و مجراى خروجى و آب‌هاى خنک کننده تاسیسات مستقیما وارد محیط زیست شده و باعث بر هم زدن نظم و تعادل اکولوژیک منطقه آبى می‌شود.

طی سال‌های گذشته تخریب محیط زیست منطقه سرعت بیشتری به خود گرفته و مسئولان هرگونه انتقاد و هشدار را به مسائل سیاسی ارتباط می‌دهند.
نایبند که روزگاری یکی از بکرترین مناطق حاشیه خلیج فارس به شمار می‌رفت امروز با تجاوز آدمی و ورود صنعت به آن در آستانه نابودی قرار دارد. بی گمان عسلویه که از آن به عنوان شاهرگ اقتصاد ایران یاد می‌شود اکنون در زمره آلوده‌ترین مناطق کره خاکی قرار دارد. منطقه‌ای که در بدو ورود، بوی تند گاز و مواد هیدروکربنی در حال سوختن مشعل‌های روشن، شامه آدمی را می‌آزارد.

با گردش چند ساعته در این منطقه تصویری از کارخانه‌های بخار قرن ۱۹اروپا را نیز خواهید دید. تصویری که در پی خاموش روشن شدن‌های گاه و بی‌گاه مشعل‌ها و ورود دودهای سیاه به آسمان منطقه ایجاد می‌شود.
منطقه‌ای که آلودگی آن چندین برابر آلوده‌ترین شهرهای جهان بر آورد شده است و کارگران و مردم بومی دست به دعا از بارش باران هراس دارند. نعمتی که در صورت نزول شدیدترین باران اسیدی را به واسطه وضعیت هوای منطقه رقم خواهد زد.

بی شک توسعه غیر اصولی میدان گازی پارس جنوبی و نادیده گرفتن مسائل زیست محیطی نابودی کامل نایبند را در آینده‌ای نه چندان دور رقم خواهد زد.
وجود بیش از ۴۵ مشعل روشن در فازهای ۱۰ گانه و مجتمع‌های پتروشیمی که علاوه بر دود و بوی گاز، مواد شیمیای بسیار خطرناکی همچون اوره و امونیاک را در آسمان پخش می‌کند توجه هر بیننده‌ای را جلب می‌کند.
با سفر به این منطقه نوار زرد رنگ زیبایی از گوگرد را در کنار جاده و اطراف پالایشگاه مشاهد خواهید کرد که با وزش نسیمی به صورت ذرات معلق در هوا در آمده و توسط شما تنفس خواهد شد.

اگر هوس آب تنی نیز کرده باشید با مراجعه به ساحل خلیج نیلگون فارس چیزی جز آلودگی آبهای ساحلی و ورود پس آبهای بدون تصفیه به خلیج فارس نخواهید دید.
آری خلیج نایبند که زمانی خورها، سواحل شنی، درختان حرا، آبسنگ‌هاى مرجانی، لاک پشت‌هاى دریایی، گاو دریایی، دلفین، وال و دستجات پرندگان آبزى و مناظر بکر طبیعى را یک جا در بطن خویش جای داده بود، امروز در مقابل آلودگی‌هاى زیست محیطى ناشى از تکنولوژی‌هاى صنعتى و فعالیت اقتصادى مخرب انسان نفس‌های آخر خود را می‌کشد.