بانو حمیده خیرآبادى متولد ۱۳۰۳ در رشت و مادر ثریا قاسمى (بازیگر) است. وى براثر کهولت سن درگذشته است.

ایلنا:

خبرها از به خاک سپارى وى امروز (۳۱ فرودین) در بهشت زهرا حکایت دارد.

حمیده خیرآبادى فعالیت خود درعرصه هنررا ازسال ۱۳۲۶ با تئاتر فرهنگ آغاز کرد. اسامى برخى آثارى که خیرآبادى قبل و پس از انقلاب در آنها حضور داشته است:

 امیر ارسلان نامدار(شاپور یاسمی – ۱۳۳۴)

 خروس بی محل (۱۳۴۰)

عروس فرنگی (نصرت الله وحدت – ۱۳۴۳)

 ترانه های روستایی (۱۳۴۳)

سه کار آگاه خصوصی (۱۳۴۴)

الماس ۳۳ (داریوش مهرجویی – ۱۳۴۶)

 ولگردها (۱۳۴۶)

دنیای پرامید (۱۳۴۸)

قصه شب یلدا (۱۳۴۹)

علی بی غم (۱۳۴۹)

رضا موتوری (مسعود کیمیایی – ۱۳۴۹)

طوقی (علی حاتمی – ۱۳۴۹)

دزد و پاسبان (۱۳۴۹)

کاکو (شاپور قریب – ۱۳۵۰)

بابا شمل (علی حاتمی – ۱۳۵۰)

کافر (۱۳۵۱)

شیر تو شیر (۱۳۵۱)

مهدی مشکی و شلوارک داغ (۱۳۵۱)

قصه شب (۱۳۵۲)

اوستا کریم نوکرتیم (محمود کوشان – ۱۳۵۳)

عروس پابرهنه (۱۳۵۳)

ممل آمریکایی (شاپور قریب – ۱۳۵۳)

مهدی فرنگی (۱۳۵۳)

صلوه ظهر (۱۳۵۳)

همسفر (مسعود اسداللهی – ۱۳۵۴)

پاشنه طلا (نظام فاطمی – ۱۳۵۴)

شاهرگ (۱۳۵۴)

مادر جونم عاشق شده (۱۳۵۵)

ماه عسل (فریدون گله – ۱۳۵۵)

کلک نزن خوشگله (۱۳۵۵)

همکلاس (۱۳۵۶)

خدا قوت (عباس کسایی – ۱۳۵۶)

شب آفتابی (سیروس الوند – ۱۳۵۶)

پیراک (کوپال مشکوه – ۱۳۶۳)

شب شکن (خسرو ملکان – ۱۳۶۳)

مدرک جرم (منوچهر حقانی نسب – ۱۳۶۴)

خانه ابری (اکبر خواجویی – ۱۳۶۵)

اجاره نشین ها (داریوش مهرجویی – ۱۳۶۵)

سایه های غم (شاپور قریب – ۱۳۶۶)

هی جو (منوچهر عسگری نسب – ۱۳۶۷)

زرد قناری (رخشان بنی اعتماد – ۱۳۶۷)

ریحانه (علیرضا رئیسیان – ۱۳۶۸)

بچه های طلاق (تهمینه میلانی – ۱۳۶۸)

مادر (علی حاتمی – ۱۳۶۸)

شب بیست و نهم (حمید رخشانی – ۱۳۶۸)

سایه خیال (حسین دلیر – ۱۳۶۹)

در آرزوی ازدواج (اصغر هاشمی – ۱۳۶۹)

علی و غول جنگل (بیژن بیرنگ – مسعود رسام – ۱۳۶۹)

جستجو در جزیره (مهدی صباغزاده – ۱۳۶۹)

بانو (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۰)

جیب برها به بهشت نمی روند (ابوالحسن داودی – ۱۳۷۰)

گرگ های گرسنه (سیروس مقدم – ۱۳۷۰)

یک مرد یک خرس (مسعود جعفری جوزانی – ۱۳۷۱)

تماس شیطانی (حسن قلی زاده – ۱۳۷۱)

عیالوار (پرویز صبری – ۱۳۷۱)

مریم و می تیل (فتحعلی اویسی – ۱۳۷۱)

هنرپیشه (محسن مخملباف – ۱۳۷۱)

راز چشمه سرخ (علی سجادی حسینی – ۱۳۷۱)

روز واقعه (شهرام اسدی – ۱۳۷۳)

بازی با مرگ (حمید تمجیدی – ۱۳۷۳)

کلاه قرمزی و پسر خاله (ایرج طهماسب – ۱۳۷۳)

تحفه هند (محمدرضا زهتابی – ۱۳۷۳)

ماه مهربان (قاسم جعفری – ۱۳۷۴)

سلام به انتظار (کریم آتشی – ۱۳۷۴)

مرد آفتابی (همایون اسعدیان – ۱۳۷۴)

پاک باخته (غلامحسین لطفی – ۱۳۷۴)

روزی که خواستگار آمد (فریال بهزاد – ۱۳۷۵)

سفر به خیر (داریوش مودبیان – ۱۳۷۵)

بازیگر (محمدعی سجادی – ۱۳۷۷)

توکیو بدون توقف (سعید عالم زاده – ۱۳۸۱)

و

سرود تولد (علی قوی تن – ۱۳۸۳).

حمیده خیرآبادى درباره زندگى خودش در مصاحبه‌اى گفته است:‌ در ۱۳ سالگی ازدواج کردم و ۲۰ سال پیش درحالیکه یک دختر داشتم با همسرم متارکه کردم.
وى درباره نحوه علاقه‌مندى خود به کار سینما نیز گفته است: دقیقا خاطرم نیست چه موقع، ولی سالها پیش یک کارگردان که از اقوام من بود ازمن خواهش کرد در فیلمش نقش یک مادر را بازی کنم و منهم قبول کردم واز آن پس اینکارشد حرفه من و جالب اینکه از سالها پیش که خیلی جوان بودم تا حالا من در اکثر فیلم‌هایم نقش مادر را بازی می‌کردم و هنوز هم این وضع ادامه دارد. من بدون استثنا در فیلم‌های مختلف مادر همه هنرپیشه‌های معروف و مشهوری که مردم می‌شناسند، بوده‌ام.